Eleni Artemiou-Fotiadou, Cyprus

The Poems

BIOGRAPHICAL NOTE OF THE AUTHOR

His mother expected him to bear her a girl with curly hair
She saw the bald boy and cried
It looked like a father who once kissed her on the mouth
and cherry trees blossomed in the bosom of the snow
She saw the bald boy and climbed up a bare mountain
never to see it again

He
grew up writing zeros in his heart
same as bullets
In the garden he was gathering the jasmines on lime sticks
They chirped and died before his eyes
The others collected them like embalmed birds
His bed was made of paper arrows
When he slept with dreams and stirred
the arrows were flying off into the sky through the closed window

You would then see a plane flying past with a trail of advertisements
letters were flashing that became words in the cloud
A slogan for new products
But you had to see it with a stretched life
Detection also needs the correct anatomy of sentiment to see it
Do not wonder that others are talking about him
Reading so many biographies
mainly transforming them into stage presence
he is sad now
through the wail of others
He spills his black ink bitterly


(LIGHTS IN FULL BLAST, 2022)
(Τranslation: Andry Christofidou Antoniadou)

*

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Η μάνα του περίμενε ότι θα γεννήσει κορίτσι με μπούκλες
Είδε το φαλακρό αγόρι και έκλαψε
Ήταν ίδιος ένας πατέρας που κάποτε τη φιλούσε στο στόμα
και άνθιζαν κερασιές στην αγκαλιά του χιονιού
Είδε το φαλακρό αγόρι και ανέβηκε σ' ένα γυμνό βουνό
να μην το ξαναδεί

Αυτός
μεγάλωσε γράφοντας μέσα του μηδενικά
ίδια με σφαίρες
Στον κήπο μάζευε τα γιασεμιά πάνω σε ξόβεργες
Εκείνα κελαηδούσαν και πέθαιναν στα μάτια του
Οι άλλοι τα συνέλεγαν σαν βαλσαμωμένα πουλιά
Το στρώμα του φτιαγμένο από χάρτινες σαΐτες
΄Οταν κοιμόταν με όνειρα και αναδευόταν
οι σαϊτιές φεύγανε στον ουρανό απ' το κλειστό παράθυρο
Έβλεπες τότε να περνά ένα αεροπλάνο με ουρά διαφημίσεων
γράμματα αναβόσβηναν που γίνονταν λέξεις μες στο σύννεφο
Σύνθημα για νέα προϊόντα
Μόνο που κοίταζες με τεντωμένη τη ζωή για να το δεις
Χρειάζεται και η ανίχνευση τη σωστή ανατομία συναισθήματος
Μην απορείτε που μιλάνε άλλοι γι' αυτόν
Διαβάζοντας τόσες βιογραφίες
κυρίως μεταποιώντας τες σε σκηνική παρουσία
θλίβεται πια
μέσα από τον λυγμό των άλλων
Χύνει πικρό το μαύρο του μελάνι

(ΦΩΤΑ ΣΤΗ ΔΙΑΠΑΣΩΝ, 2022)

* * * 

BIOGRAPHICAL NOTE OF THE MAIN CHARACTER

Crops are harvested all year round on his land
No shortage of bread whatsoever
Souls are cut from the trees with knives
and are hung like frames in the living room
or like notes in the hands of the computer
It is like visiting a museum
with remembrances from the lands of the lost
or maps of the unspoken that will charter the word
A jar of Danaids in love in his inner self
are seeking insatiably the kisses of lightning
the caresses of life made of silk
Fabrics that clothe a burning body
as Pluto wears it on his shoulders
He has the first say
That is why he passes the words through blazing rings
and this tamer whips them with his tongue
He throws them onto the frozen faces that are staring at him
and awaits for the surprise to rush into their gaze
to injure him like a bow
so that many lives will cry out to him:

"Come where no one else has come
Live where we once might have reached
if we knew how to pretend
that we are unwritten days
and inside us as a penholder dives
is dripping of juice
from the bite of love"

(LIGHTS IN FULL BLAST, 2022)
(Τranslation: Andry Christofidou Antoniadou)

*

BIΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗ

Στη γη του μαζεύουν ολόχρονα σοδειές
Δεν λείπει το ψωμί
Με τα μαχαίρια λύνουν τις ψυχές από τα δέντρα
και τις κρεμάνε κάδρα στο σαλόνι
ή σημειώματα στα χέρια του υπολογιστή
Ένα μουσείο η επίσκεψη
και σουβενίρ από τις χώρες των απολεσθέντων
ή χάρτες των ανείπωτων που θα ναυλώσουνε τη λέξη
Μέσα του ένα πιθάρι από Δαναΐδες ερωτευμένες
αχόρταγα ζητάνε τα φιλιά των κεραυνών
τα χάδια ζωής από μετάξι
Υφάσματα που ντύνουν ένα κορμί που φλέγεται
καθώς το παίρνει ο Πλούτωνας στους ώμους
Αυτός έχει τον πρώτο λόγο
Γι' αυτό περνάει τις λέξεις από πύρινα στεφάνια
κι αυτός θηριοδαμαστής τις μαστιγώνει με τη γλώσσα
Τις αμολά μέσα στα πρόσωπα που τον κοιτάζουν παγωμένα
και καρτερά την έκπληξη να μπει ορμητική στο βλέμμα τους
Σαν τόξο μετά να τον λαβώσει
και έτσι πολλές ζωές να του φωνάζουν:

«Έλα εκεί που άλλος δεν ήρθε
Ζήσε εκεί που εμείς κάποτε ίσως φτάναμε
αν ξέραμε να υποκριθούμε
πως είμαστε άγραφες μέρες
και μέσα μας καθώς βουτάει κονδυλοφόρος
στάζει χυμό
από το δάγκωμα του έρωτα»

(ΦΩΤΑ ΣΤΗ ΔΙΑΠΑΣΩΝ, 2022)