Dimitris Kosmopoulos, Greece

The Poems

Dalliance

Shells, sea snails in the sand,
all are stars, that burned and fell.
They burned for you, to collect them one by one from the seashore.
Here, where you are, in the region of a sun full of glory.
Waves of sun though have captured your soul
Bound to the highest mast of the lotus-eater hope
While waiting to cease the war, the fire,
All the kingdom of the evil world.
But everybody knows you, you are the mad man,
The one who walks around, all day long collecting bones
from all the lost stars and meteorites.
They know though, that only you can sing the desert land
With sacred only words
from ancient castles of a disappeared world.
Come on, keep searching remnants and pieces of a sky
In your bedroom where you mourn but not for long.
Cause you spread the sparkling shells in a white towel
Lighting up to end all the darknesses of the soul.

(Transalation: ELENI XATZIAPOSTOLOU -KOSMOPOULOU,-RICHARD BURNS)

*

Ἀργολόγημα

Οἱ πεταλίδες, τὰ κοχύλια μὲς στὴν ἄμμο
εἶναι ἀστέρια ποὺ καήκανε καὶ πέσαν
νὰ τὰ μαζεύεις ἕνα-ἕνα ἀπὸ χάμω
ἐδῶ, καθὼς γυρνᾶς μόνος τὰ μεσημέρια
στὴν ἐπικράτεια ἑνὸς ἡλίου φωτοφάγου.
Τῆς θάλασσας τὰ κύματα σὲ δέσαν
στὸ πιὸ ψηλὸ κατάρτι ἐλπίδας λωτοφάγου:
Τάχα στομώσανε τοῦ κόσμου τὰ μαχαίρια,
ἔπεσε ἡ βασιλεία τοῦ ἀνθρωποφάγου.
Σ' ἔχουν τρελλὸ νὰ τριγυρνᾶς στὴν παραλία
μαζεύοντας τὰ κόκκαλα σβησμένων ἄστρων.
Λένε πὼς ἔχεις περισσὴ τὴν εὐκολία
πλέκοντας λέξεις ἀπὸ τὰ ἱερὰ βιβλία
νὰ ψάλλεις ἐρημιὲς καταλυμένων κάστρων.
Μάζευε ἐσὺ τὰ λείψανα ἀρχαίου οὐρανοῦ
μέσα στὴν θλίψη δωματίου βραδυνοῦ
ἄνοιξε τὸ δισάκκι σου, ἅπλωσέ τα.
Στιλπνὰ πάνω σὲ πάλλευκη πετσέτα
τεκμήρια κόσμου πρωτινοῦ -ἄναψε κι ἄφηνέ τα-
μιὰ πρωταυγὴ ἄσπιλου πρωινοῦ.

* * * 

Axis mundi

Telemachus son, what did you just say?
An iron sun melts, as water of the dead
The same whipping, water of bronze.
You crossed alone the mountains, but also this old stone bridge
The past covers your eyes, ashes and soil, hide and seek
your life hidden from the servants of Death.
Your words are flashing in old palaces
Shredding your mind, breaking the body into pieces
Father and son, this is the same black tree
The same orphan, frozen child.
My voice sounds as hunted animal, beneath the bridge,
leaving the forests of the ancient palace of Pylos
when you uproot the wild thistle from your soul,
in order to flood a desolated road ,
as the water will find you this evening too.
But somewhere there, is sure, will be a Church, for you
now that the bridges have fallen, it's true.

*

Axis mundi

Τηλέμαχε, ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἔρκος ὀδόντων.
Ὁ σιδερένιος ἥλιος λυώνει, καυτὸ μολύβι, νερὸ τῶν ἀπόντων.
Κρουνὸς σὲ μαστιγώνει φῶς ἀπὸ χαλκὸ καὶ μπακίρι.
Πέρασες κάμπους καὶ βουνὰ καὶ νά τὸ πέτρινο γεφύρι.

Στάχτη καὶ κουρνιαχτὸς τὰ περασμένα σοῦ σκεπάζουνε τὰ μάτια.
Ἔγινε ὁ βίος σου ἀτέρμονο κρυφτὸ μὲ τὰ τσιράκια τοῦ θανάτου
κι ὁ λόγος σου τινάχτηκε ἀστραπὴ μέσα στ' ἀνήμερα παλάτια
καὶ σοῦ πυρπόλησε τὸν νοῦ κι ἔκαμε τὸ κορμὶ κομμάτια:

«Γιὸς καὶ πατέρας, δέντρο καὶ κλαρὶ μὰ ἴδια ἡ μαύρη ρίζα.
Τὸ αἷμα σύννεφο ἀνταριάζει παγερὴν ὀρφάνια.
Μαζεύω τὴν φωνή μου ζῶο κυνηγημένο κάτω ἀπ' τὴν μαρκίζα
τούτης τῆς γέφυρας. Ἀφήνω πίσω μου τῆς Πύλου τὰ ρουμάνια».

Πῶς ξερριζώνεις ἀπ' τὴν ψυχή σου τὸ ἄγριο του κεντράδι
Γιὰ νά 'ρθει τῶν λυγμῶν ἡ ἀνείπωτη παλίρροια.
Στὴν ἐρημιὰ τοῦ δρόμου θὰ σὲ βρεῖ κι αὐτὸ τὸ βράδυ.
Μὰ κάπου θά 'χει μιὰ Ἐκκλησιά, τώρα ποὺ πέσαν τὰ γιοφύρια.

Dimitris Kosmopoulos was born in 1964 in Kontogoni (Papaflessa) in the region of Pylia in Messinia and grew up in Kalamata. He is poet, essayist and translator. He studied in Athens and Paris. He has published 11 books of poetry and 3 books of essays. In 2005 was awarded a prize from the Greek Academy and in 2013 he was awarded with the International Prize KAVAFY in Cairo Egypt. In 2018 he was awarded the grate prize "Ourani", of the Greek Academy,and the prize "Jean Moreas"for his poetic book Theristron. His poems have been translated into various european languages and his essays and translations have been published in newspapers and journals. He lives and works in Athens. He is member of the Greek AuthorsSociety,and of the Papandiamanti's studies Society.He is director of the Literary Review Nea Efthini, which was awarded with the State award( 2015)

*

Ο Δημήτρης Κοσμόπουλος γεννήθηκε το 1964 στο Κοντογόνι (Παπαφλέσσα) Πυλίας στην Μεσσηνία. Μεγάλωσε στην Καλαμάτα. Είναι ποιητής, δοκιμιογράφος και μεταφραστής. Έχει εκδώσει έντεκα ποιητικά βιβλία και τρία βιβλία δοκιμίων για θέματα λογοτεχνίας και κριτικής. Δοκίμια, μεταφράσεις και κριτικά κείμενά του έχουν δημοσιευθεί στα περισσότερα λογοτεχνικά περιοδικά και σε εφημερίδες. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες και στα αραβικά, και έχουν συμπεριληφθεί σε ελληνικές και ξένες ανθολογίες. Ανθολογίες από την ποίησή του έχουν εκδοθεί στα γαλλικά, στα ιταλικά και στα αλβανικά. Διευθύνει το λογοτεχνικό περιοδικό Νέα Ευθύνη. Από το 2001 είναι μέλος της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών και από το 2004 είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Το 2005 του απονεμήθηκε το Βραβείο Έλληνα Λυρικού ποιητή «Λάμπρος Πορφύρας» της Ακαδημίας Αθηνών, το 2013 το Διεθνές Βραβείο Κ.Π. Καβάφη για το σύνολο του ποιητικού του έργου και το 2018 το Βραβείο Ποιήσεως του Ιδρύματος Κώστα & Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, καθώς και το Βραβείο «Jean Moréas» για το καλύτερο ποιητικό βιβλίο του 2018 για την ποιητική του σύνθεση Θέριστρον. Έχει μεταφράσει Άγγλους, Γάλλους , Ιταλούς και Ρώσους ποιητές.Zει και εργάζεται στην Αθήνα. Τον Ιούνιο του 2020 κυκλοφόρησε στο Παρίσι τόμος με ποιήματά του, στην σειρά ποίησης των εκδόσεων Miel des Αnges, με τίτλο Ce vin qui embaume, σε μετάφραση Michel Volkovitch. Η ποιητική σύνθεση Pixels που είναι είναι το ενδέκατο ποιητικό βιβλίο του, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Κέδρος» τον Νοέμβριο του 2020 και έχει ήδη μεταφραστεί στα Αγγλικά, στα Γαλλικά και στα Ιταλικά, ενώ επίκειται η έκδοσή του και στις τρεις αυτές γλώσσες. Τον Σεπτέμβριο θα κυκλοφορήσουν οι μεταφράσεις του ποιημάτων του Γουίλλιαμ Μπάττλερ Γέητς, του Γεωργίου Νόελ Γόρδων, Λόρδου Βύρωνος, και 12 ύμνοι του Αγίου Ρωμανού του Μελωδού,-βιβλία των οποίων η έκδοση ανεστάλη τον περασμένο Μάρτιο, λόγω της πανδημίας.