Dimitris Athanaselos, Greece

The Poems

Anterooms of freedom

I was lost in coarse covers, I did not assess correctly the
expansion - exploration - of the moment.
I was absorbed in strange symmetries of bodies
and voracious
buildings -honest imitation of a refined
nature – anterooms of freedom.
The body always in battle.
Your body turned East / mine
West, analysing data and creating unforeseen problems
solvable only with great mystery.
You always had the solution.

Days of Wisdom
Days when the sun stops being hostile
Days when desire rises and becomes a song for those
who
whirl around a longing (forbidden and
undefinable by common eyes).
A song for those who never offer poison during
meals and
receptions, they have already drank it all (and continue the tireless
game
the ones lavishly offering prudence and safety).

The Light is already on their side.

(translated by Lena Kallergi)

*

Προθάλαμοι ελευθερίας

Χάθηκα σε βαριά σκεπάσματα, δεν αποτίμησα σωστά
τη διεύρυνση -διερεύνηση- της στιγμής.
Απορροφήθηκα σε παράξενες συμμετρίες σωμάτων
και αδηφάγων
κτιρίων, -τίμια απομίμηση μιας φύσης
εκλεπτυσμένης-προθάλαμοι ελευθερίας.
Το σώμα πάντα στις επάλξεις.
Το σώμα σου γυρισμένο στην Ανατολή/ το δικό μου
στη Δύση, ανέλυε δεδομένα και δημιουργούσε
απρόβλεπτα προβλήματα που μόνο με ένα τεράστιο
μυστήριο λυνόταν.
Έβρισκες πάντα τη λύση.

Μέρες της Σοφίας
Μέρες που ο ήλιος παύει να είναι εχθρικός
Μέρες που η επιθυμία ανυψώνεται και γίνεται
τραγούδι γι' αυτούς που στροβιλίζονται γύρω
από έναν πόθο (απαγορευμένο και απροσδιόριστο
για τα κοινά μάτια).
Τραγούδι γι' αυτούς που δεν προσφέρουν ποτέ
δηλητήριο σε γεύματα και δεξιώσεις, το έχουν ήδη
πιει όλο (και συνεχίζουν το ακούραστο παιχνίδι
τους προσφέροντας απλόχερα σύνεση και ασφάλεια).

Το Φως είναι ήδη με το μέρος τους.

* * * 

Birth

The stones betray me and I wear all the faces of memory.

I am included in and surrounded by your (tall and thin) body.
I palpate your involuntary
sorrows.
I hear the hues of your words. The lack of you feeds my
desire / bizzare
eroticism.

Tell me which
(unique) image of you
am I trying to resurrect?

I have lit all the candles in my house and I am waiting for one more
death. In the sunless room
I give you what I do not have.
I offer you the solitude of my void, the myriads
of my small deaths (always included in other
bigger ones)
The polarity of my stars and of the bodies. The whole world
of mine/ of ours, a triangle culminating in a contrast.
I anticipate your definitive laying bare.
                    Tell me - afterwards - with
                    which clothes should I dress you?

This new death of yours
beginning and end of your superiority
involuntary desire for elevation
promise of levitation.

From the movements of your hands I touch the inexpressible
feeling you have / a piercing silence is the truth.
A whole planet of blood your body with all
kinds of
screams.

Stone dominated your face.
Now translucence spreads
like birth.

I have nothing else to give you but a consignment
of happiness

(translated by Lena Kallergi)

*

Γέννηση

Οι πέτρες με προδίδουν και ντύνομαι όλα τα
πρόσωπα της μνήμης.

Εμπεριέχομαι και περιβάλλομαι
από το (ψηλόλιγνο) σώμα σου.
Ψηλαφώ τις ακούσιες θλίψεις σου.
Ακούω τις αποχρώσεις των λόγων σου.
Η έλλειψη σου θρέφει την επιθυμία μου/αλλόκοτος
ερωτισμός.

Πες μου ποια
(μοναδική) εικόνα σου
προσπαθώ ν' αναστήσω;

Έχω ανάψει όλα τα κεριά του σπιτιού μου
και περιμένω έναν ακόμη θάνατο.
Στο ανήλιαγο δωμάτιο
σου δίνω εκείνο που δεν έχω.
Σου προσφέρω την μοναχικότητα του κενού μου,
τους μυριάδες μικρούς θανάτους μου
(που πάντα περιέχονται σε άλλους μεγαλύτερους)
Την πολικότητα των άστρων μου και των σωμάτων.
'Όλος ο κόσμος μου/μας τρίγωνο που κορυφώνεται
-πάντα- σε μια αντίθεση.
Προσμένω την οριστική απογύμνωση σου.

Πες μου -ύστερα- με
τι ρούχα να σε ντύσω;

Αυτός ο καινούριος σου θάνατος
αρχή και τέλος της ανωτερότητας σου
ακούσια θέληση για ανύψωση
υπόσχεση αιώρησης.

Από τις κινήσεις των χεριών σου
ψηλαφώ το ανέκφραστο εκείνο
συναίσθημα που έχεις /
σιωπή διαπεραστική
είν' η αλήθεια.
Ένας ολόκληρος αιμάτινος πλανήτης το σώμα σου
με όλων των ειδών
τις κραυγές.

Στο πρόσωπο σου δέσποζε η πέτρα.
Τώρα απλώνεται μια διαφάνεια
σαν γέννηση.

Δεν έχω τίποτα άλλο να σου δώσω
παρά μια παρακαταθήκη ευτυχίας