Aggeliki Pechlivani, Greece
The Poems
DREAM 28 (Emily)
It is again raining in my dream. I am the recipient of Emily's thousands of lost letters and I live not
in Amherst but in Nice, mourning my own dead. I have sorted 8,950 letters in strict chronological
order. I am spicing them with lavender and placing them in cabinets as white as full-blooming lilies.
For 24 years, 6 months and 15 days I've been reading them out to you in a low voice behind the
door. I read out to you one every day. I never get to see the rain. I can only hear it and feel it. It
waters me as it waters the daffodils in the garden. Daffodils and marigolds. (By the way, I, too,
watched my father's funeral through a crack in my father's home; in my mother's funeral I was the
soil, I was the dust to dust, the supplicant).
Today I read her last letter and now I know.
I am the lost letters of Emily Dickinson.
I am the unfinished handicraft.
Yes.
I am the rain of 8950 days.
*
ΟΝΕΙΡΟ 28 (Έμιλυ)
Βρέχει πάλι στο όνειρο. Είμαι ο παραλήπτης των χιλιάδων χαμένων επιστολών της Έμιλυ και
δεν ζω στο Άμερστ αλλά στη Νίκαια θρηνώντας τους δικούς μου νεκρούς. Έχω ταξινομήσει
8.950 επιστολές με αυστηρή χρονολογική σειρά. Τις αρωματίζω με λεβάντα και τις τοποθετώ
σε ερμάρια λευκά σαν ολάνθιστους κρίνους. Επί 24 χρόνια, 6 μήνες και 15 μέρες σάς τις
διαβάζω χαμηλόφωνα πίσω από την πόρτα. Κάθε μέρα σας διαβάζω και μία. Τη βροχή δεν τη
βλέπω ποτέ. Την ακούω μόνο και τη νιώθω. Με ποτίζει όπως ποτίζει τους ασφόδελους του
κήπου. Τους ασφόδελους και τους κατιφέδες. (Παρεμπιπτόντως, και εγώ, την κηδεία του
πατέρα μου την παρακολούθησα από μια ρωγμή του πατρικού μου, της, δε, μητέρας, ήμουν το
χώμα, ήμουν η χους εις χουν, η παρακλητική).
Σήμερα διάβασα την τελευταία της επιστολή και πλέον ξέρω.
Είμαι οι χαμένες επιστολές της Έμιλυ Ντίκινσον.
Είμαι το ατελείωτο εργόχειρο.
Ναι.
Είμαι η βροχή των 8950 ημερών.
* * *
Dark flashes of a war
III.
In Luhansk, this Spring of '22 is hot. Southerly winds are blowing and it is, as ever, humid. Nature*
Σκοτεινά φλας "ενός" πολέμου
ΙΙΙ.
Στο Λουχάνσκ, τούτη η Άνοιξη του '22 είναι ζεστή. Άνεμοι νότιοι ασθενείς φυσούν και έχει, όπως
πάντα, υγρασία. Η φύση αναγεννάται κι ανθεί το abies albaˑβαραίνουν οι βελόνες του και τα
κλαριά από αιθέριο έλαιο, σαν δάχτυλα ερωτευμένων που στάζουν με το άγγιγμα. Το κίτρινο
ροδόδεντρο γίνεται ηλιοτρόπιο, γίνεται σταροχώραφο στην Auvers-sur-oise λιγάκι πριν το τέλος.
Και το πουρνάρι μούρο γίνεται φρέσκο κόκκινο, κόκκινο που εκρήγνυται σαν αίμα ουρανόμηκες
στο βάθος του ορίζοντα.
Σαν ζωγραφιά, λοιπόν. Όλα με χάρη καμωμένα.
Κι ας μη μυρίζει Άνοιξη.
Γιατί μυρίζει σάπιο κρέας γουρουνιού και μέταλλο καυτό. Ανόργανες ενώσεις και αμμωνία.
Μυρίζει αποικοδόμηση (ξέρετε, υπάρχουν λέξεις δύσοσμες, πιο δύσοσμες κι από άταφους
νεκρούς). Γιατί τα λείψανα δεν τα φυτέψανε στους κήπους τους μήπως κι ανθίσουνε του χρόνου, τα
έθαψαν στους δρόμους μες την πίσσα.
Πράγματι ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός.
Γιατί η γλυκυτάτη αύρα διαπερνά ακόμα και το αίφνης.
Σαν σφαίρα εννέα χιλιοστών.
The Poet
Aggeliki Pechlivani was born in Piraeus (in 1965). She studied History and Archaeology and Modern Greek Philology at the University of Crete. She has an MA in Creative Writing from the University of Western Macedonia and works as a philologist in an upper secondary school. She has participated in conferences with presentations on literature and has published philological texts, book reviews and poems in both printed and electronic journals. As a trainer, she has delivered creative writing workshops to philologists working in West Attica and the 3rd Athens District She was among the contributors of the book "Creative writing in school" [Metaixmio Publications, 2016, Sophia Nikolaidou (Editor)]. Her poetry collection Pezi Ohoumeni (Afoot Aboard, Kichli Publishing, 2018), was short-listed for the Jean Moréas awards, the O Anagnostis journal awards and the Public Book Awards. In June 2020 her poetry collection "From Russia with love" (s@mizdat publishing) was released, along with the monograph "Mimis Souliotis. The poet of moments and words" (Gutenberg Publishing), in collaboration with Triantafyllos Kotopoulos. In 2021 she published the poetry collection "The cats of the Third and other living creatures" (Kichli Publishing).
*
Η Αγγελική Πεχλιβάνη γεννήθηκε στον Πειραιά και σπούδασε Ιστορία-Αρχαιολογία και Νεοελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Είναι απόφοιτος του προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών «Δημιουργική Γραφή» του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και εργάζεται ως φιλόλογος σε Λύκειο. Έχει συμμετάσχει σε συνέδρια με εισηγήσεις για τη λογοτεχνία και έχει δημοσιεύσει φιλολογικά κείμενα, βιβλιοκριτικές και ποιήματά της σε περιοδικά έντυπα και ηλεκτρονικά. Ως επιμορφώτρια έχει συμμετάσχει σε σεμινάρια δημιουργικής γραφής για φιλολόγους της Δυτ. Αττικής και της Γ' Αθήνας. Συμμετείχε στο βιβλίο Η δημιουργική γραφή στο σχολείο (Μεταίχμιο 2016) σε επιμέλεια της Σοφίας Νικολαΐδου. Η ποιητική συλλογή της Πεζή οχούμενη (Κίχλη 2018) συμπεριλήφθηκε στη βραχεία λίστα των βραβείων Jean Moréas, του περιοδικού Ο Αναγνώστης και των βιβλιοπωλείων Public. Τον Ιούνιο του 2020 κυκλοφόρησε η συλλογή της From Russia with Love (s@mizdat) και, σε συνεργασία με τον Τριαντάφυλλο Η. Κωτόπουλο, η μονογραφία Μίμης Σουλιώτης. Ο ποιητής των στιγμών και των λέξεων (Gutenberg). Το 2021 εξεδωσε την ποιητική συλλογή Οι γάτες του τρίτου και άλλοι ζωντανοί (εκδ. Κιχλη).