Vasilis Ladas, Greece
The Poems
ΟΜΟΙΩΜΑ
Μπορούμε άραγε να υποθέσουμε στους καιρούς που ζούμε
πως το παιδάκι που βρέθηκε πνιγμένο
σε παραλία του Αιγαίου μπρούμυτα σαν να κοιμόταν
ομοίωμα ήταν από πηλό της ερήμου πλασμένο
να πούμε πως το πραγματικό παιδί
την ώρα που αναποδογύρισε η βάρκα και βυθίζονταν
που πνίγονταν οι μετανάστες μαζί κι η μάνα του
ένας Θεός το σήκωσε και το μετέφερε ασφαλώς
σε μεγάλη πόλη της Ευρώπης
να ζήσει να μεγαλώσει να ευτυχήσει
κι αμέσως έπλασε από πηλό το ομοίωμά του
και τ' άφησε στη θάλασσα στην παραλία
να θρηνηθεί και να ταφεί χώμα σε χώμα.
Να πούμε δηλαδή πως έπαιξε με τους θνητούς
ένα παιχνίδι να δοκιμάσει τις αντοχές τους
όπως συνέβη με την Ιφιγένεια
που δεν εσφάγη θυσία στον βωμό της Αυλίδας
για να σαλπάρουν τα καράβια προς την Τροία
αλλά οι θεοί την πήγαν στην Ταυρίδα
και στη θέση της ένα ελάφι εθυσιάσθη στον βωμό
χωρίς να το πάρουν χαμπάρι οι ζαλισμένοι Αχαιοί.
Ή όπως λένε ότι συνέβη με την ωραία Ελένη
που δεν πάτησε ποτέ το πόδι της στην Τροία
ένα ομοίωμά της πάλι των θεών πήγε εκεί
κι αυτή έζησε δέκα χρόνια στην Αίγυπτο
μακριά από πολέμους και αντεκδικήσεις.
Και μπορούμε ακόμα να υποθέσουμε
ότι όπως επέστρεψαν η Ελένη και η Ιφιγένεια
στη Σπάρτη και στις Μυκήνες
έτσι και το παιδάκι έφηβος πια
θα επιστρέψει στο χωριό του
και μάλιστα να υποθέσουμε πως η πνιγμένη μάνα του
θα το περιμένει στο σπίτι τους νεκραναστημένη
να το υποδεχθεί να του ετοιμάσει φαγητό
το κρεβάτι του να στρώσει να κοιμηθεί
όπως ακριβώς συμβαίνει στα μαγικά παραμύθια
που η δύναμη της αγάπης ανασταίνει.
Ή όχι; Στους καιρούς που ζούμε του ορθολογισμού
οι θεοί δεν αναμειγνύονται στα ανθρώπινα
ακίνητοι κάθονται στα βαριά ενδύματά τους μέσα.
Είναι στυγνό το πρόσωπο της Ιστορίας.
Παιδί ετάφη και όχι ομοίωμα από πηλό πλασμένο.
* * *
ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΒΑΡΚΟΥΛΑ
Ποιος είναι ο γενναίος να πέσει στο νερό
να πνιγεί πριν από μας;
Η βάρκα είναι σάπια και τρύπια
το πηδάλιο φεύγει από τα χέρια.
Ποιος είναι ο άγιος να ηρεμήσει τη θάλασσα
να σπρώξει μακριά τα κύματα με το δάχτυλό του;
Πάνω στη βάρκα υπάρχουν μικρά παιδιά
θέλουν γαλήνη για να κλάψουν.
Ποιος είναι ο άγιος να μιλήσει με τον Θεό
πίσω από τα μαύρα σύννεφα κρυμμένος
να φωνάξει στο ελικόπτερο να μας δει
στο καράβι από μακριά να 'ρθει κοντά μας
να του μιλήσει στη γλώσσα του
γιατί εμάς δεν μας καταλαβαίνει.
Και ποιος είναι ο αμαρτωλός στη βάρκα
να τον πνίξουμε με τα ίδια μας τα χέρια;
Να σωθεί θα θέλει κι αυτός
ενώ του αξίζει να πνιγεί.
Ποιος είναι ο γέρος που βαραίνει τη βάρκα
ενώ μπροστά του δεν έχει χρόνια να ζήσει;
Όποιος έχει βαμμένα μαύρα τα μαλλιά
όποιος κρύβει χρόνια να το ομολογήσει.
Και ποιος θα ρίξει τον κλήρο
να κληρωθούν ποιοι θα πέσουν στο νερό;
Και τα παιδιά από ποια ηλικία και κάτω θα εξαιρεθούν;
Θα μετρήσουν το ίδιο τ' αγόρια με τα κορίτσια;
Ποιος είναι ο γενναίος να πηδήσει μόνος του
να ελαφρώσει η βάρκα να πνιγεί πριν από μας;
The Poet
Vasilis Ladas: He was born in Patras, studied Law in Thessaloniki. He lives in Patras. He worked as a lawyer fighting in civil trials for the protection of the environment and the rights of refugees, an activist. 9 poetry collections, an anthology of his poems, 9 prose have been published. His book "Cricket Games" was honored with a state prize for Literature, 2013. In the framework of the events Patras Cultural Capital of Europe 2006, his play Immoral Poetry was staged by the Ionian Theatre. The dialogues and characters were from poems and prose about courtesans, prostitutes and their clients through time.
*
Βασίλης Λαδάς: Γεννήθηκε στην Πάτρα, σπούδασε Νομικά στην Θεσσαλονίκη. Ζει στην Πάτρα. Εργάστηκε ως μαχόμενος δικηγόρος σε πολιτικές δίκες υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος και των δικαιωμάτων των προσφύγων, ακτιβιστής. Έχουν εκδοθεί 9 ποιητικές συλλογές, μία ανθολογία ποιημάτων του, 9 πεζά. Το βιβλίο του «Παιχνίδια Κρίκετ» τιμήθηκε με κρατικό βραβείο Λογοτεχνίας, 2013. Στα πλαίσια των εκδηλώσεων Πάτρα Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2006, ανέβηκε από το Ιόνιο Θέατρο το έργο του, Ανήθικη Ποίηση. Οι διάλογοι και οι χαρακτήρες ήταν από ποιήματα και πεζά για εταίρες, πόρνες και τους πελάτες τους διαχρονικώς.