Vitomirka Trebovac, Serbia

Αντίθετα

Μπροστά στο
«Όλγα Πετρόφ»
Γηροκομείο
Ένας άντρας φίλησε
Το χέρι μιας γυναίκας
Σήκωσε το κεφάλι αυτή
Κι αυτός κοκκίνισε
Και τι συνέβη έπειτα
Δεν το γνωρίζω
Γιατι του ποδηλάτου μου οι ρόδες
Είναι μεγάλες
Και είμαι
Ήδη σ’ άλλο σημείο της πόλης.
Εδώ αρχίζει ελαφρώς να βρέχει και
Υπάρχει η δυσωδία των McDonalds
Ένα κορίτσι παίζει ακορντεόν μπροστά της
Βλοσυρές φαμίλιες την κοιτάζουν υποψιασμένα.
Θα τους συνέτριβα
Με το μεγάλο μου ποδήλατο,
Μα είμαι ευγενική κι εγώ
Η αγωγή μου δε με αφήνει
Να προκαλέσω προβλήματα.

(Μετάφραση: Νικόλας Κουτσοδόντης)

*

suprotnosti

ispred doma penzionera
‘olga petrov’
muškarac ženu
ljubi u ruku
i ona digne glavu
on se postidi,
a za dalje ne znam
jer točkovi mog bicikla
veliki su i
već sam u drugom kraju grada.
tamo promiče kiša i
smrdi mcdonalds
jedna devojčica ispred
svira harmoniku
ispeglane porodice
gledaju je s podozrenjem.
pogazila bi ih najradije
svojim velikim biciklom,
ali i ja sam ugladjena
vaspitanje mi ne da
da pravim probleme.

* * *

I will never forget

some woman reading proust
in a tram in gdansk
and a fat cat who
ate my pancakes when
I was a child
I will not forget
how mom screamed
when they told her something over the phone
and the view
of the skyscrapers from some hotel
I will never forget
the waiting line for visas
and how we played frisbee
drunk in a park in berlin
before dawn
then I will never forget
how they helped uncle to escape the army
because the war began
and my grandma’s hands shaking
I will never forget when sara was born
and I was at the pool
first second third
emigration
I will not forget
when I saw you
on the staircase of the bookstore.
never.

(translated by Tamara Božić)

*

Δεν θα ξεχάσω ποτέ

Κάποια γυναίκα που διάβαζε Προυστ
Σ΄ένα τραμ στο Γκντάνσκ
Κι ένα παχύ γατί που
Έφαγε τις τηγανίτες μου όταν
Ήμουνα παιδί
Δεν θα ξεχάσω ποτέ
Πως ξεφώνισε η μαμά
Όταν της είπαν κάτι απ’ το τηλέφωνο
Και την θέα
Των ουρανοξυστών από ‘να ξενοδοχείο
Δεν θα ξεχάσω ποτέ
Τη λίστα αναμονής για θεωρήσεις
Και πως παίζαμε φρίσμπι
Μεθυσμένοι σ’ ένα πάρκο στο Βερολίνο
Πριν την αυγή
Έπειτα ποτέ δεν θα ξεχάσω
Πως βοήθησαν τον θείο να γλιτώσει τον στρατό
Επειδή ξεκίνησε ο πόλεμος
Και της γιαγιάς τα χέρια έτρεμαν
Ποτέ δεν θα ξεχάσω όταν η Σάρα εγενήθη
Και ήμουν στην πισίνα
Πρώτη δεύτερη τρίτη
μετανάστευση
Δεν θα ξεχάσω ποτέ
Όταν σε είδα
Στου βιβλιοπωλείου τη σκάλα.
Ποτέ.

(Μετάφραση: Νικόλας Κουτσοδόντης)

*

nikad neću zaboraviti

neku ženu koja čita prusta
u tramvaju u gdanjsku
i debelog mačora koji mi je
pojeo palačinke
kad sam bila dete
neću zaboraviti
kako je mama vrisnula
kad su joj nešto javili telefonom
i jedan pogled
na nebodere iz jednog hotela
nikad neću zaboraviti
red za vize
i kako smo igrali frizbi
pijani u berlinskom parku
pred zoru
onda neću zaboraviti
kako su uju vadili iz vojske
jer je bio rat
babinih šaka koje se tresu
neću zaboraviti kad se rodila sara
a ja bila na bazenu
emigraciju
jednu drugu treću
neću zaboraviti
kad sam te ugledala
na stepenicama u knjižari
nikad.