Dimos Chloptsioudis, Greece
Dimos Chloptsioudis, Greece
The Poems
Manifesto
ΙIn front of your principles I will sacrifice my last verse. I will tame the insignificant
excitement of creation, shouting when you ask me to be silent, you foolish
poachers of delusion
you think you have got out of your misery and you ask us to respect you
to swear is not possible for me, nor to obey the decadence of your art. I want
to burn the savannahs of easy discourse and with its flames and to purify the
path of the Poet
I will not become a leader of herds of helpless readers. just only a wolf who
defies the dogs of a culture without substance
immersed in the feces of the un-cultured, you demand from us to write as you
like, to satisfy dried values full of stereotypes
you stupid,
you are all drowning in words that you have rediculed
in front of a bewildered crowd, I will kick the unshakable marbles, showing the
coward soul of artists who are drowned by the mortal dust of ambition and still
endure like bucks the decisions of the market
Ι
μπροστά στις αρχές σας θα θυσιάσω τον τελευταίο μου στίχο. θα δαμάσω την
τιποτένια έξαψη της δημιουργίας, φωνάζοντας όταν μου ζητάτε να σιωπήσω,
ανόητοι λαθροθήρες της αυταπάτης
νομίζετε ότι βγήκατε από τη μιζέρια σας και ζητάτε να σας σεβόμαστε
να ορκιστώ δεν γίνεται, μήτε να υπακούσω στην παρακμή της τέχνης σας. τα
σάβανα του εύκολου λόγου θέλω να κάψω και με τις φλόγες του θα εξαγνίσω
τον δρόμο του Ποιητή
σε κοπάδια άβουλων αναγνωστών δεν θα γίνω αρχηγός. μόνο λύκος π' αψηφά
τα σκυλιά ενός πολιτισμού χωρίς ουσία
βουτηγμένοι στα περιττώματα της ακαλλιέργειας απαιτείτε να γράφουμε
αρεστά, να ικανοποιούμε αξίες αποστεγνωμένες γεμάτες στερεότυπα
μωροί,
πνίγεστε σε λέξεις που ξεφτιλίσατε
μπροστά σε πλήθος σαστισμένο τ' άσειστα μάρμαρα θα κλωτσώ δείχνοντας τη
δειλή ψυχή καλλιτεχνών που πνίγονται απ' τη θνητή σκόνη της φιλοδοξίας και
υπομένουν ακόμα σαν υποζύγια τις αποφάσεις της αγοράς
you blind waste,
you infect the minds of those who dare to doubt. drunk with selfishness, you
enjoy the septic tanks that are called art
you accept the rubbish of aesthetics as a point of view and culture,
you servants of consumption,
you drown us in photos next to artists, just to gain glamor in the swamp of
selfishness
the art is not a role. it is ash that digs into the bones of conventions, an
earthquake that clears the mud of words by erasing the boundaries of ideas
and the lines of limitations
the future shines in the abandonment of the fringe, concrete and beastly, with
hideous horns
in the darkness of decay, the art seeks the fighting essence of words
τυφλά απόβλητα,
μολύνετε το μυαλό όσων τολμούν να αμφιβάλλουν. μεθυσμένοι από εγωπάθεια
απολαμβάνετε τα βοθρολύματα που ονομάζουν τέχνη
δέχεστε τα σκουπίδια της αισθητικής ως άποψη και πολιτισμό
λακέδες της κατανάλωσης,
μάς πνίγετε με φωτογραφίες πλάι σε καλλιτέχνες για να αποκτήσετε αίγλη στον
βάλτο της εγωπάθειας
η τέχνη δεν είναι ρόλος. είναι στάχτες που χωνεύουν τα κόκαλα των
συμβάσεων, σεισμός που καθαρίζει τις λάσπες των λέξεων σβήνοντας τα
σύνορα των ιδεών και τις γραμμές των περιορισμών
στην εγκατάλειψη του περιθωρίου λάμπει το αύριο, τσιμεντένιο και θηριώδες,
με κερατά αποκρουστικά
στα σκοτάδια της σήψης αναζητά η τέχνη τη μαχόμενη ουσία των λέξεων
the Poet
he is not a soldier to report himself, he is a conscientious objector
he sharpens the wings of art. he stands in the light of history with the
force of the wind in the coffins of bourgeoisie art. he measures the thorns of
the language and he interprets the world
always tireless, he feeds on the fire of controversy. being pyromaniac, he sets
himself on fire in the first light of day, canceling his own existence
as a sapper,
he spades coals to burn the vitals of morality
he illuminates the child's prayer, when it enjoys a lollipop. he imprisons himself
in demolished shipyards that sell flesh of challenge
when the fucking strikebreaker is comfortable in the poet's blood, hoping for an
individual contract
ο Ποιητής
δεν είναι στρατιώτης να δίνει αναφορά, είναι αντιρρησίας συνείδησης
ακονίζει τα φτερά της τέχνης. στέκεται στο φως της ιστορίας με την ορμή του
ανέμου στα νεκρόρουχα της αστικής τέχνης. μετρά τα αγκάθια της γλώσσας και
ερμηνεύει τον κόσμο
άοκνος τρέφεται με τη φωτιά της αμφισβήτησης. πυρομανής αυτοπυρπολείται
στο πρώτο φως της μέρας ακυρώνοντας την ύπαρξή του
σκαφτιάς
φτιαρίζει κάρβουνα για να κάψει τα σωθικά της ηθικής
φωτίζει την προσευχή του παιδιού όταν απολαμβάνει ένα γλειφιτζούρι.
φυλακίζεται εκούσια σε γκρεμισμένα ναυπηγεία που πουλάνε σάρκες
αμφισβήτησης
όταν ο γαμημένος ο απεργοσπάστης βολεύεται στο δικό του αίμα, ελπίζοντας
σε μια ατομική σύμβαση
The Poet
Dimos Chloptsioudis lives in Thessaloniki. He is MA of Creative Writing and poet. He writes essays and poetry reviews, following the new trends in Art. His reviews are published on websites (culturebook.gr, tvxs.gr, tovivlio.net and elsewhere) and in literary magazines (Mandragoras, Eneken, Sisyphus and others). He has participated in many literary activities and his poems have been published on websites and literary magazines. Poems of his collections have been translated into English, German and Spanish. His works have been included in various anthologies. He teaches Creative Writing to students and adults and he was an active member of the «come with a poem» action to celebrate World Poetry Day in Western Thessaloniki and the inspirer of the «poetic bookstand» action. However, he promotes of all his other activities, his teaching presence (Creative Writing) in the Second Chance School of Diavata prison. He has published 4 poetry collections.
*
Ο Δήμος Χλωπτσιούδης ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι MA Δημιουργικής Γραφής και ποιητής. Γράφει δοκίμια και κριτικές ποίησης, παρακολουθώντας τις νέες τάσεις στην Τέχνη. Κριτικές του φιλοξενούνται στις ηλεκτρονικές σελίδες culturebook.gr, tvxs.gr, τοβιβλίο.net και αλλού. Μελέτες του και δοκίμια δημοσιεύονται στα περιοδικά Μανδραγόρας, 'Ενεκεν, ο Σίσυφος κ.α. Έχει συμμετάσχει σε πολλές λογοτεχνικές δράσεις και φεστιβάλ και έχουν δημοσιευθεί ποιήματά του σε ιστοσελίδες και λογοτεχνικά περιοδικά. Έχουν εκδοθεί 4 ποιητικές συλλογές. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γερμανικά και τα ισπανικά. Έργα του έχουν συμπεριληφθεί σε διάφορες ανθολογίες. Διδάσκει Δημιουργική Γραφή σε μαθητές κι ενήλικες και αποτέλεσε βασικό μέλος της δράσης «ελάτε με ένα ποίημα» για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης στη Δυτική Θεσσαλονίκη και εμπνευστής των δράσεων «ποιητικό αναλόγιο». Ωστόσο, προάγει όλων των άλλων συμμετοχών του, τη διδακτική του παρουσία (Δημιουργική Γραφή) στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας των φυλακών Διαβατών.
ΣΧΟΛΙΑ
