ΜΑΡΙΑ ΣΚΟΥΡΛΑ
«Ταξιδιωτικές οδηγίες»
Εκδόσεις ΣΜΙΛΗ / 2020

ΕΠΙΜΥΘΙΟ

Ίσως και να ΄ναι κάποτε
η γη
ένας τόπος στεγνωμένος
από δάκρυα και εκκρίματα
χωρίς δέντρα αιωνόβια
μόνο φραγκοσυκιές
και ανθρωποειδή
με διψασμένα στόματα
και χέρια πληγιασμένα
απ' τα αγκάθια˙
ένας εφιάλτης
για κείνους
που αποστήθισαν τη σάρκα
και τώρα νοσταλγούν τη ζεστασιά
των χαμένων τους οργάνων.



* * *



ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

Τους χειμώνες
αποδημώ κι εγώ μαζί με τα πουλιά
χωρίς να έχω τη μορφή τους
ούτε παρέα στοργική για να πετάξω˙
από το σμήνος έφυγα νωρίς
και τώρα το πληρώνω

μα αν τολμήσω
τους χαραγμένους δρόμους πελαργών
ν' ακολουθήσω
ή αν αφήσω
σαν τα τρυγόνια
να με κατευθύνει
η έλξη
αυτοχειρία θα μοιάζει˙

ωστόσο πριν το πέταγμα
τον ουρανό ξανακοιτάζω
τις αποχρώσεις του παρατηρώ που συνεχώς αλλάζουν
και ιδρωμένη απότομα ξυπνώ
από τον ήχο τον μακρόσυρτο
του σκουπιδιάρικου.