ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΑΒΒΑΡΗΣ
«Ακούω ήχους να θερίζουν»
Εκδόσεις ΑΩ/2022

ΘΟΡΥΒΟΙ

         Πρώτος στον κόσμο τους θεούς δημιούργησε ο φόβος
                                                                              Πετρώνιος

Κύριε, ήμασταν άγνωστοι.
Δεν είχαμε
παρά ένα ελάχιστο κομμάτι γης
μ' ένα κιτρινολούλουδο ανάμεσα στις ραγισμένες πλάκες.

Καμία πρόσκληση δε λάβαμε.
Κανείς δε μας κοιτούσε
- εκτός από ένα συμπονετικό σκυλί-
καθώς παλεύαμε για τον παράδεισο
στο κομματάκι γης που μόνο ο ήλιος γνώριζε.

Κύριε, δεν εκποιήσαμε τα αγαθά.
Δεν αντιδράσαμε στον θόρυβο
τους υποχθόνιους τριγμούς.

Δε φτερουγίσαμε σαν τα πουλιά.

Τις ώρες της καμπάνας, τα μισάωρα
βουβοί και άπραγοι ακούγαμε μονάχα.

* * * 

ΑΠΟΡΙΑ

Αγαπητή μου μητέρα
πάει καιρός που έχω να σου γράψω.
Το ξέρω.
Μαζεύω με δυσκολία εικόνες, αναμνήσεις
του μικρού σπιτιού
της αυλής με τα δέντρα.
Μπερδεύω τον χρόνο
όπως πάντα. Κι απορώ:
Πέθανες πρώτη εσύ ή το σπίτι;

Βλέπεις
έχουν και τα δυο
την ίδια τρύπα μέσα μου, τον ίδιο πόνο.

Όσο για τα δάκρυα, την ίδια έχουν βροχή.