ΑΝΤΡΕΑΣ ΤΙΜΟΘΕΟΥ
«Το Δείπνο του Σώματος»
Εκδόσεις Μανδραγόρας/2021

Θυσία

Θα ΄ρθει μια μέρα
να βρει το δίκιο του ο έρωτας.
Θα κάτσουνε στο ίδιο το τραπέζι
Αβραάμ και Αγαμνέμονας,
Φραγκογιαννού και Μήδεια
να βάλουν κάτω τα θανατικά τους.
Εμείς, αθώοι, θα λαλήσουνε.
Ένας Θεός μάς στέρησε το έγκλημα.
Η Μήδεια θα κάνει νεύμα
στη Φραγκογιαννού.
Εμείς για πάντα ένοχες
θα κράξουνε
μέχρι αθώωσης του φύλου.
Ένας Θεός μάς στέρησε τον έρωτα.

* * * 

Εσπερινό

Τα ποιήματά μου με στοιχειώνουν.
Λευκό χαρτί τα φονικά και οι πληγές μας.
Λευκός κι ο πόνος σαν τον θάνατο
μακριά απ΄το πρόσωπό Σου.
«Εσύ πόθεν επλάστηκες
τζιαι εννά βασανιέσαι;
Εν έσιει ασήμι να σε βαρέσει».
Κάνω τα λόγια προσευχή
και στρέφομαι σε σένα:
Άργησα παππού να καταλάβω
πως μόνο ο θάνατος
δεν χρεώνεται καθόλου.