Βασίλης Πανδής
" Ιόνιος Ακολουθία "
Εκδόσεις Οδός Πανός / 2019
ζ'
Και όλους μου τους ήλιους
σβησμένους τους βρήκα
μέσα στα βάθη του βυθού σου
κι ήτανε τόσο ξένοι πια
που αμέσως γίναν
πιο δικοί μου
* * *
ι'
Πέλαγο, αλήθεια,
πάντοτε έτσι θ' αγνωστεύεις
βαθαίνοντας στην όραση
κι ακόμα στη γαλήνη
και λέω
αν έδρεψα λευκότητα για λίγο
του νέφους σου μου δόθηκεν
η χάρη στον αιώνα
* * *
κγ'
Άσπρη εσύ θάλασσα όλη χαρά και πένθος
θάλασσα θάλασσα βαθιά φωτοπλημμύρα
και αγκαθιώνα σκοτεινέ
το λιόγερμα έχεις αδερφό
τη μοναξιά σταυραδερφή
πέλαγο τόσο ελληνικό στην ερημιά σου
μαύρη μου ευτυχία
* * *
μβ'
Συ μ' έθρεψες
και τώρα θέρισέ με