ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ

" ΜΥΣΤΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ "
Εκδόσεις ΚΥΜΑ / 2019




Απρίλης

Τα ξεχασμένα παιδιά
κλωτσάνε μια ξεφούσκωτη μπάλα
στην αυλή του ξεφούσκωτου σχολείου.

Είναι 3 και 30 ακριβώς
ο ήλιος τέτοιο μήνα είναι συμπονετικός
καψώνει όμως σιγά- σιγά
ένα μετά το άλλο
τα ηλιοστάσια του.

Το ξανθό κορίτσι
η μικρή κλειδούχος
ανοίγει παραφυλώντας το κάγκελο
και τρέχει προς τα έξω
για να φέρει κάτι ασήμαντο.

Η πόρτα μένει μισάνοιχτη
ένα παιδί τη βλέπει και προλαβαίνει
βγαίνει από τα όρια
και γίνεται σύννεφο
ένα άλλο παιδί κάνει το ίδιο
και γίνεται αστραπή
τα άλλα παιδιά γίνονται σταγόνες και άνεμοι
τα παιδιά πολλαπλασιάζονται
τα παιδιά εξαϋλώνονται.

Κάπως έτσι
εκείνη την ηλιόχαρη μέρα
ξέσπασε
πάνω από την αυλή του σχολείου
μια αλλόκοτη καταιγίδα.



- - -


Το φανάρι


Τα ποιήματά μου γράφονται
μετά από πολλές ανεπιτυχείς απόπειρες.
Απόπειρες εξαντλητικές και ατελέσφορες.
Περπατώ σε πανάρχαιο δρόμο
ένα δρόμο θεοσκότεινο.
Ξαφνικά ένα τεράστιο φανάρι τον φωταγωγεί.

Και τότε βλέπω καθαρά
το σκοτάδι.