ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

" αχερουσία η θάλασσα "
Εκδόσεις Γκοβόστη /2019



ΑΧΕΡΟΥΣΙΑ Η ΘΑΛΑΣΣΑ

Εκτός κειμένου προσπαθεί ν' ανασυντάξει στο χαρτί
το παλιό εκείνο παραμύθι που γοήτευε τις γάτες του:
Ονόμαζε περιστατικά σε μέρες ίδιες
κρατούσε τους τύπους πάντοτε
κι όταν λαθροκοιτούσε
ορμούσαν τ' άγρια σκυλιά απ' το παράθυρο
υπενθυμίζοντάς του πως έχει χρόνο ακόμη για τα θυρανοίξια
- μια μόνιμη απειλή.
Αναιδείς καλούνταν έκτοτε να θριαμβεύσουν σε ατραπούς
όπου το αίμα άχνιζε - φαρμάκι
κι η κοκκινοσκουφίτσα αψήφιστα
άφηνε ανοιχτή την πόρτα επίτηδες,
όταν δυσκολευόταν παραμόρφωνε τα σιωπηλά εμβατήρια
κι ύστερα λεύκαινε τα λίθινα πεζούλια,
φυλλορροούσε η άνοιξη
μέστωνε η ηδονή στους δρόμους
όμως η θάλασσα κουκίδα
ό,τι κρατούσε στον ορίζοντα
ψυχές χαμηλωμένες
τσεμπέρια και σωσίβια ανάκατα,
Αχερουσία στολισμένη με λωτούς ,
μαύρη σταφίδα κι αρμυρό ψωμί για πρώτη ανάγκη
- Καβάλα το άλογο σου Κωνσταντή και φέρε πίσω τη Γιασμίν,
ούρλιαζε ανάμεσα στα ερείπια η μάνα
γονυπετής παρακαλούσε μην ακουστεί
του λιβανιού το μυστικό μη πικραθεί η Αράβισσα.

Εδώ σταματούσε
η ελπίδα είχε αποτρέψει με σοφία τη συνέχεια
κι ο έρωτας στη μοιραία αποστολή,
" Αχερουσία η Θάλασσα " σημείωσε κι ανοίχτηκε
στο γκρίζο πέλαγο...

* * *


Ο ΚΟΚΚΙΝΟΛΑΙΜΗΣ


Μπροστά στο ανοιχτό παράθυρό μου
παίζει με τις πευκοβελόνες ο μικρός κοκκινολαίμης
ακκίζεται στα εκκρεμή φύλλα και προκαλεί την πτώση τους.
...από το νυχτερινό ναυάγιο διεσώθησαν...
- Σιωπή! μαθαίνει τώρα το πουλί για ποιο γαλάζιο του μιλάμε.

* * *


ΤΟ ΕΥΑΓΕΣ ΑΓΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ


Ο Ευφράτης χυμένη προσευχή
στ' άδεια παπούτσια λυμαίνεται το κράσπεδο
όπου κοιτάξεις το φθινόπωρο στάζει τα χρώματα
μαζί με τη βροχή.
" Εμείς ήρθαμε από απέναντι! "
ιστορούν με τρύπιες λέξεις τα καθέκαστα.
Ο βρόγχος δε λέει να κοπεί σφίγγει γίνεται φόβος
ρόγχος πριν απ' το τίποτα
κι η προσευχή ευφράτης πια στη μνήμη.