PRESENTATION

Nikos Fotopoulos was born in Amaliada in 1970. He is an Assistant Professor of Sociology at the School of Social and Political Sciences of the University of Peloponnese. As a poet he appeared in Greek literature in the 1990s. His scientific as well as his research interests, are based on Sociology of Culture, Critical Cultural Theory, Sociology of Education, Lifelong Learning and Adult Education. Apart from the educational and sociological part of his work, he is engaged drastically in poetry and creative writing respectively. As a poet, has been "classified" into his «poetic generation of '90». He has published five collections of poems.

*

Νίκος Φωτόπουλος γεννήθηκε στην Αμαλιάδα το 1970. Είναι Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας στη Σχολή Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Ως ποιητής εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα τη δεκαετία του '90. Το συγγραφικό και διδακτικό του έργο, καθώς και τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν την Κοινωνιολογία του Πολιτισμού, την Κριτική Πολιτισμική Θεωρία, την Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης, τη Δια βίου Μάθηση και την Εκπαίδευση Ενηλίκων. Εκτός από το εκπαιδευτικό και κοινωνιολογικό σκέλος του έργου του, ασχολείται ενεργά με την ποίηση και τη δημιουργική γραφή. Ποιήματά του ανθολογήθηκαν στον τόμο που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μανδραγόρας το 2002 με ποιητές της γενιάς του '90 και υπό τον τίτλο «Η γεωμετρία μιας αθέατης γενιάς». Έχει στο ενεργητικό του πέντε ποιητικές συλλογές.

* * * 

 Οπή στην ομορφιά 

Μαζεύοντας κοχύλια
έκοψε το δάχτυλό της το μικρό

Μία οπή στην ομορφιά της
Μια στάλα ανάμνησης ενός έρωτα τετελεσμένου

Ένας πόνος κατευθείαν απ΄ το βυθό του καλοκαιριού
Το αίμα που έσταξε
ήταν γλυκό

Το πήρε ο ήλιος

μισό για τη Δύση
μισό για την Ανατολή

*

A Hole in Beauty

While picking up seashells
she cut her little finger


A hole in her beauty
A droplet of memory of a love
gone forever


A pain straight from summer's
depths
the blood that dripped
was sweet


The sun took it

half of it for the West
half of it for the East

* * * 

Φυλλοβόλος Ύπνος

Έρχονται νύχτες
που μέσα μου χτυπούν καμπάνες
αλαφιάζομαι
σηκώνομαι και περπατώ
η χλόη του κορμιού σου
δεύτερο σώμα μου.
Έρχονται μέρες
που τίποτα δε θυμάμαι
δεν κρατώ κακία σε κανέναν
κι η Μοίρα μου ανυποψίαστη
μοιράζει φυλλάδια σε σταυροδρόμια.
Εκεί συναντιούνται φίλοι
γνωστοί από διάφορες εποχές
έρωτες περαστικοί, αρρώστιες παιδικές
γνωμικά που μού 'λεγαν παιδί.
Τις περισσότερες φορές
βλέπω μια γυναίκα
χορεύει
η στροφή του σώματός της με κυκλώνει
μέχρι που ξυπνάω ιδρωμένος.
Ξανακοιμάμαι
ο νους μου επιστρέφει στην πλατεία Αμερικής
τα φύλλα του ύπνου μου
μοιράζονται ξανά - γύρω μου κόσμος πεινασμένος
Όσους αγαπώ
έρχονται συχνά στα όνειρά μου
θυμάμαι πρόσωπα
χάλκινες νότες και περιστατικά.

Είναι μεγάλη περιπέτεια ο ύπνος
σαν ταξιδάκι μέλιτος
σε ουράνιο περιβόλι.
Κάθε φορά που κοιμάμαι
λέω ανάλαφρα
το ύστατο χαίρε
σ' αυτούς που δεν ξέχασα ποτέ
με τον ύπνο μου
να με σακατεύει όνειρο το όνειρο.

* 

Deciduous Sleep

There come nights
when bells struck inside me
I get startled
I stand up and walk
your figure's flora
is my second body
There come days
that I remember nothing
no hard feelings against anyone
and my Fate unwary
distributes leaflets at the crossroads.
Friends meet there
acquaintances from different times
ephemeral love affairs, childhood illnesses
adages they told me as a kid.
Most often
I see a woman
she dances
the twist of her body circles me
until I wake up in sweat.
I go back to sleep
my mind returns to America's Square
the leaves of my sleep
are dispersed once more - all around me people hungry
The ones I love
often come in my dreams
I remember faces
brass notes and incidents
Sleep is a great adventure
like a honeymoon
to a celestial garden.
Every time I sleep
I utter softly
the final farewell
to the ones I never forgot
while my sleep is
shattering me dream by dream.