J. Michael Yates "Θάνατος ο πρώτος" - Μετάφραση: Μανώλης Αλυγιζάκης
ΘΑΝΑΤΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ
IΤο μαύρο δέντρo στο τέλος του δρόμου
αποπνέει την τελευταία συλλαβή
της τελευταίας πρότασης
Το μαύρο δέντρο στο τέρμα
είναι το μόνο μέρος του ορίζοντα μου
που δεν απομακρύνεται καθώς πλησιάζω
Τα χέρια, η κεφαλή και τα πόδια μου
έλκονται κοντά του σαν τους δείχτες της πυξίδας
και το δέρμα μου παρομοιάζει και
δίνει την αίσθηση σκοτεινόχρωμου ξύλου.
Τώρα τα μέρη μου δεν ανήκουν σε κανένα σύνολο
τα άκρα μου μόνο μοιάζουν σε μέρη άλλων πραγμάτων
και το τσεκούρι που πάντα κουβαλώ
άρχισε να σκουριάζει.
Η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού
κι η φωτεινή
αποτελούν το ίδιο φεγγάρι
ένα μικρό κύκλο ψεύτικο φως
στο απέραντο ψεύτικο σκοτάδι.
DEATH THE FIRST
I
The black tree at the end of the road
exclaims the last syllable of the last sentence.
The black tree at the terminus
is the only part of my horizon
that doesn't retreat as I near.
My hands and head and legs
magnetize toward it like compass needles
and my skin takes on the
look and feel of wood, darkly-grained.
Now my parts belong to the whole;
my limbs only resemble parts of other things,
and the axe I've carried always
has always been rusting.
The moon is a dark side
and a light side
and all the same moon;
a small circle of fraudulent light
in the long fraudulent dark.
ΣΧΟΛΙΑ
Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Γίνετε ο πρώτος που θα υποβάλει ένα σχόλιο
