Θωμᾶς ὁ ἄπιστος ἢ ἡ "καλὴ" καὶ χρήσιμη ἀπιστία του; (Τέσσερις κορυφαῖοι βυζαντινοὶ ῥήτορες ἀποκαθιστοῦν τὸ καλὸ ὄνομα τοῦ μαθητῆ τοῦ Ἰησοῦ) - Του Θανάση Νάκα και του Χαράλαμπου Στεργιούλη
Σὲ ἀντιδιαστολὴ πρὸς τοὺς ἄλλους ἀποστόλους, οἱ
ὁποῖοι, γιὰ νὰ πιστέψουν, ἀρκέστηκαν στὴν ἀκοὴν καὶ
στὴ θέα(σι)ν τοῦ ἀναστηθέντος Ἰησοῦ, ὁ Θωμᾶς
ἐπεζήτησε ἐπιπλέον καὶ τὴν ἁφὴν (τὴν ψηλάφησιν, τὴν
πεῖραν).
«διὰ τῆς ἐνστάσεως ἀκριβέστερον βεβαιωθείς,
βεβαιοτέραν καὶ τοῖς ἄλλοις ἐμποιήσειε πίστιν
(Νικήτας Δαβὶδ Παφλαγὼν)
«ἐπίμεινον, ὦ Θωμᾶ, ἐπίμεινον τῇ καλῇ σου
ἀπιστίᾳ [ ] ἀπίστησον, ἀπίστησον ἔτι καὶ μᾶλλον, ἵνα
πιστεύσω βεβαίως ἐγὼ [ ] Σοῦ γὰρ ἀπιστοῦντος, ἐγὼ
πιστεύειν διδάσκομαι»
(Ἰωάννης Χρυσόστομος)
ΣΧΟΛΙΑ
Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Γίνετε ο πρώτος που θα υποβάλει ένα σχόλιο
