Michalis Papadopoulos, Cyprus
Michalis Papadopoulos, CYPRUS
The Poems
The disagreementFor Cavafy, for Seferis
we are more or less in agreement
even with
what they said and you didn't say
with words you put into their mouth
which they didn't speak
though
you have drained them so thoroughly
so thoroughly distilled them
that they'll surely say something different
today.
Sachtouris, Karouzos —
there's our disagreement.
There you get off your high horse
there you hold your peace
over those that deploy verses
as though in retaliation
of their self,
those steering a viewpoint
from sunless
Karyotakis.
Η διαφωνία
Για τον Kαβάφη, τον Σεφέρη
πάνω - κάτω συμφωνούμε
Έστω
μ' ό,τι είπαν και δεν είπατε
μ' ό,τι βάλατε στα χείλη τους
και δεν το είπαν
Αν και τόσο τους εξαντλήσατε
τόσο τους αποστάξατε
που, σίγουρα, κάτι αλλιώτικο σήμερα
θα πούνε
Για τον Σαχτούρη, τον Kαρούζο
είναι η διαφωνία μας
Εκεί κόβεται η φόρα σας
σιωπάτε
Για όσους μετέρχονται στίχους
ωσάν αντίποινα
του εαυτού τους
Όσους χειρίζονται οπτική
από ανήλιαγο
Kαρυωτάκη
*
Ode to Diego Armando Maradona
You didn't die of heroin
an epidemic, pills
the ransomless lament of longevity
nor what it is customary for people
to die of
sniffing the stench
of a high-yield immortality —
that mistily devious
consumption of their myth
which one day moves to dull them.
You never died in the moment
they all expected.
Nor like mortals do, with the knowledge
that one day they will die.
Nor even like a twilight
leaning idly against the back
of a long day
brandishing the veil
of glimmering stars.
No, you didn't die
Diego Armando Maradona.
The generosity of the gods
to make off like mere men
is not death, is it?
Ωδή στον Ντιέγο Αρμάντο Μαραδόνα
Δεν πέθανες από ηρωίνη
επιδημίες, χάπια
το άλυτρο πένθος της μακροβιότητας
Ούτε απ' ό,τι πεθαίνουν συνήθως
οι άνθρωποι
μυρίζοντας τη λίγδα
μιας υψηλότοκης αθανασίας
Εκείνη την ανεξιχνίαστα δολερή
κατανάλωση του μύθου τους
που μια μέρα τους στομώνει
Δεν πέθανες ποτέ την ώρα
που όλοι περίμεναν
Κι ούτε όπως οι βροτοί γνωρίζουν
πως, μια μέρα, θα πεθάνουν
Μήτε σαν ένα λυκόφως
γέρνει νωχελικά στην πλάτη
της κουρασμένης μέρας
ανεμίζοντας το πέπλο
των φεγγοβόλων άστρων
Όχι
δεν πέθανες
Ντιέγο Αρμάντο Μαραδόνα
Η γενναιοδωρία
των θεών να την κάνουν
σαν άνθρωποι
δεν είναι θάνατος
The Poet
Γεννήθηκε το 1963 στη Λευκωσία. Σπούδασε Φιλοσοφία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Εργάστηκε για πολλά χρόνια ως δημοσιογράφος στον κυπριακό ημερήσιο και εβδομαδιαίο Τύπο.Έχει εκδώσει πέντε ατομικές ποιητικές συλλογές και μία από κοινού με τον ποιητή Παναγιώτη Νικολαΐδη. Για τη συλλογή «Εντός Συνόρων» (2000) τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο ποίησης Κύπρου. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες, ενώ έχει συμμετάσχει σε διάφορες ποιητικές συναντήσεις και φεστιβάλ στην Κύπρο και στο εξωτερικό.
ΣΧΟΛΙΑ
