Ο δικός μου ιός

Το όνειρό μου, κι ας με λένε «τρελό επιστήμονα», ήταν να αποκτήσουν οι άνθρωποι ανθρώπινο πρόσωπο. Οι δεκαετίες των εργαστηριακών ονειροπολήσεων, υπό απόλυτη μυστικότητα, στέφθηκαν από επιτυχία. Η μετάλλαξη των κουνουπιών κατά τις βουλήσεις μου είναι γεγονός. Το πρώτο βήμα προς το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα.
Κάθε τσίμπημα και μετάδοση του ιού. Με τον ιό που κατασκεύασα θα τους μεταδώσω ταλέντο, καλλιτεχνικές ικανότητες, ανάγκη προσφοράς, αισθήματα αγάπης. Κάθε τσίμπημα και τέχνη. Μουσική, ζωγραφική, γλυπτική, ποίηση, κ.ά. Το δημιούργημά μου, η «ασθένεια της αφύπνισης» όπως την ονόμασα, είναι πλέον ανίατη και ταχύτατα μεταδιδόμενη. Η μεγάλη μου επανάσταση έχει συντελεστεί.
Οι εξουσίες πανικόβλητες χρηματοδοτούν αφειδώς ερευνητές για την ανακάλυψη εμβολίων αποτροπής της καταστροφής. Πού ακούστηκε οι υπήκοοι να θέλουν ανθρώπινο πρόσωπο; Όμως, τα προνοητικά κουνούπια μου τσίμπησαν πρώτους πρώτους τους ερευνητές. Οι προσπάθειες εξαγοράς εις μάτην...
Από τότε, η ζωή των ανθρώπων με το ανθρώπινο πρόσωπο, είχε επιτέλους αποκτήσει νόημα. Από τότε, εγώ, ο «τρελός επιστήμονας» ίπταμαι πάνω από πόλεις, βουνά και θάλασσες. Από τότε, χαμηλώνω μόνο για να ψιθυρίσω σε κάθε περαστικό: «Φτάνει η έγερση από τον καναπέ και ένα κινητήριο όνειρο για να πετάξει κανείς. Πολύ ψηλά μπορεί να πετάξει. Αυτή τη φυγή προς τα πάνω οργάνωνα μια ολόκληρη ζωή».
Από τότε, ζήσαμε εμείς καλά κι αυτοί χειρότερα.