ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ Στη μνήμη του αδελφού μου Θόδωρου 1. Σου άρεσε η τάξη, η πειθαρχία, η τελειότητα. Έλεγες: η τάξη είναι ο πρώτος νόμος τ' ουρανού. Τώρα που ολόκληρο το σύμπαν γύρισε ανάποδα, οι θάλασσες βγήκαν στη στεριά και οι οροσειρές μετακινήθη...

 Άδειες καρέκλες πάντοτεΠρέπει το ποίημα να φωνάζει για να μεταβληθεί η λέξη σε ήχο Σε μουσική η ποίηση: οι παρτιτούρες ασπρόμαυρα πουλιά χάνονται στον αέραΟ μετρονόμος δίνει το τέμπο Το ρολόι τον χρόνο Ακούω ρυθμικά τους λεπτοδείχτες Πόσο μισώ ...

Σολωμού μονόλογοςΑν ζούσα στο σήμερα, στο δικό σας 21,(όχι, δεν θέλω να το πω «δειλό»,)έχω την αίσθηση -χωρίς υπερβολή-πως θα΄σκιζα τα γραπτά μου ένα ένα,το νόημα δεν θά ΄ταν πια ηρωικό.Με ποιες λέξεις να συνθέσω τώρα ποίημα,Σε ποιον, αλήθεια, εγώ ν΄...

7 + 1 Ποιήματα για το Culture Book από επτά (7) και έναν (1) ποιήτριες και ποιητές που με δόκιμο τρόπο ο καθένας και η καθεμία με το δικό τους τρόπο συνομιλούν με την ποιητική τέχνη. Σε αυτή την ενότητα καταγράφουμε ποιήματα που δεν τα έχουν δημοσιεύ...

ΜινώταυροςΜην είσαι τόσο σίγουρος,κατέβασε το ξίφος.Όλα όσα σου είπανεήταν απλά ένας μύθος.Ο λαβύρινθος αυτόςείναι ο τρόπος ο φριχτόςγια να κρυφτώ,να μη με βρίσκουνπονηροίνα μου χαρίζουν μίτους. O Χαρίλαος Νικολαΐδης γεννήθηκε στην Αθήνα τον Δεκέμβρι...

ΤΑ ΕΝ ΑΝΔΡΩΤΡΙΑΤα ρείθρα ανασκάφτηκαν Απ' τον σεισμό στο νησί μαςΣτην διαδήλωση που κατέκλυσε την μοναδική πλατείαΠετάγονταν από ελεύθερους σκοπευτέςΒρίζοντας οι νησιώτες τους στεριανούς Και τα μελαχρινά παιδιά τριγύρωΜε τα μαχαίρια στην κωλότσεπη.Πε...

ΚΑΛΥΨΩΤο χέρι είχε βάλει αντηλιά.Τον κοίταζε που έφευγε.Στητό κορμίκαι βάδισμα γοργό.Τον κοίταζε ως τη στροφή,που χάθηκε,του δρόμου.Έβαλε πάλι τα μαύρα της γυαλιά.Και πάλι μόνη.(Κάνεις τόσα πολλάγια να΄σαι προορισμόςκι είσαι για κείνους,ολιγόλεπτος σ...

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑΟ θάνατος είναι μεθυστικός, ψιθύρισεςλικνίζεται, αιωρείταικαθώς χορεύουνε τα κύματα με την πνοή του ανέμουΟ θάνατος είναι ειρηνοποιός, επέμεινεςξορκίζει τις συγκρούσεις σαν θάλασσα λυτρωτική, θωπεύει τις αισθήσειςΟ θάνατος κι η ...

MεσάνυχταΠερασμένες δώδεκα Η σκηνή εκτυλίσσεται αργήΘυμάμαι, Έναν μακρύ διάδρομο, σκορπίζεται στην ατμόσφαιραΤις πέτρινες γωνίες του Ισημερινού, εξατμίζονταιΔίδυμοι πλανήτες, παρελαύνουνΠεραστικοί μέσα σ' έναν κύκλο Ξεχασμένοι λαβύρινθοι, παλεύουν Eγ...

ΧΑΡΙΝ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥΘάλλω στα όνειρα κι ας θρύπτομαι στη μέρα κι οι νεκροί μου μπαινοβγαίνουν ανήξεροι κι απορημένοισαν τα πρωτάκια που μαθαίνουν το Ωμέγα πριν απ' το Μήλο πριν απ' τη Λόλα·μιλάμε για ώρες μέχρι να μας τσακίσουνε τα ποιήματα έπειτα ανοίγου...

ΘΛΙΨΗΘολώνει η θλίψητο δεξί σου μάτι τ' αγριμιούπαγιδευμένουμ' ένα δάκρυ μόνιμοσαν ένθετο πετράδιένα ακατέργαστο ρουμπίνιπου σκάλωσε στο βλέφαροόταν σε ζάβωσαν οι προβολείςκαι σ' έριξαν κατάχαμα.Ματώνει η θλίψηκι από το βλέμμα κατρακυλάη μαγκωμένη στ...

"septum"Ο έρωτας λεςδεν είναι σχέδιο επί χάρτου.Ο έρωτας λεςείναι το ύψος του θανάτου.Ο έρωτας λεςείναι του μάρτυρα στεφάνι.Ο έρωτας λεςκι αν κερδίσει, πάντα χάνει.Ο έρωτας λεςόταν φύγει, δεν λανθάνει.Ο έρωτας λεςτώρα είναι, τώρα φτάνει.Ο έρωτας...

 Η καραμέλαΟ ενεστώτας του έζησεςείναι ανηφορίζεις             τον χωματένιο διάδρομοΤόπος αχαρτογράφητοςΓαιοκτήμονες με αρχοντικά και οικόσημα κατοικούν σε νοικιασμένα χαμηλοτάβανα υπόγειαΓελαστά λουλούδια χαζ...

AXIS MUNDI Τηλέμαχε, ποίον σε έπος φύγεν έρκος οδόντων.Ο σιδερένιος ήλιος λυώνει, καυτό μολύβι, νερό των απόντωνΚρουνός σε μαστιγώνει φως από χαλκό και μπακίρι.Πέρασες κάμπους και βουνά και νά το πέτρινο γεφύρι.Στάχτη και κουρνιαχτός τα περασμένα σού...

   Η ανανέωση του ποιητικού λόγου αποτελεί ένα βασικό ζητούμενο στην εξέλιξη της τέχνης. Η νέα ποιητική συλλογή της Πηνελόπης Ζαλώνη («το κέρασμα», βακχικόν, 2020) καταθέτει μία αισθητική πρόταση με στιλιστικές επιρροές από τη διεθνή ποιητι...

Άβυσσος φιλικήΦοβάμαι τόσο πολύ τα σκοτάδιαΑρνούμαι να τα περπατήσωΣκοντάφτω σε βράχια, πέφτω σε ρεματιέςΑκούω λύκων ουρλιαχτά, τινάγματα νυχτερίδωνΑγριεύωΕίναι τόσο αφιλόξενα τα πυκνά μαύρα σκοτάδιαΠου όρκο έκανα να μην τα ξαναδιαβώ Ακόμα και με υπο...

"Εις τον αφρόν"Υπάρχουν τόσα που επιπλέουν και συμπίπτουν. Ένα κύμα γεμάτο σκουπίδια η δημοκρατία και η επανάσταση, η Ελένη και η Μαρία Αντουανέτα, ο Ροβεσπιέρος και οι Άθεοι, οι Γιρονδίνοι και οι εκάστοτε μετριοπαθείς, οι προφητείες του Νοστράδαμου ...

Το AπροσδόκητοΤο καλοκαίρι συννέφιασε σε καιρούς δύσκολουςκι εσύ, καρτερείς τη βροχή να ξεπλύνει αγαλμάτινες ψευδαισθήσεις,ομοιώματα προσδοκιών που κινούνται στονημερήσιο ύπνο ιστορικά, θυμίζοντας εποχές πρώιμες.Ο δρόμος της άνοιξης ήταν σύντομος.Θύμ...

Το ασανσέρΠάει καιρός που αποφεύγω τα ασανσέρ.Φοβάμαι τις ξαφνικές διακοπές ρεύματος.Και το σταμάτημα ανάμεσα σε δυο ορόφους ακινητοποιημένος.Είναι αβάστακτη η μοναξιάτου εγκλωβισμένου, ειλικρινά,ο χρόνος κυλά απελπιστικά αργά, προτιμώ την ασφάλεια κ...

Ποιήματα για τον ωκεανόI.Υπάρχει ένα σημείο στο σώμαόπου οι μνήμες συναντιούνταιείναι ένα σημείο απροσδιόριστοπου γίνεται και ξεγίνεται κάθε στιγμήο χρόνος τότε κυλάει αργάχρωστάω μια έστω πρόσκαιρη ισορροπίαστη σκέψη των αιωνόβιων ερπετών και στο νε...