MεσάνυχταΠερασμένες δώδεκα Η σκηνή εκτυλίσσεται αργήΘυμάμαι, Έναν μακρύ διάδρομο, σκορπίζεται στην ατμόσφαιραΤις πέτρινες γωνίες του Ισημερινού, εξατμίζονταιΔίδυμοι πλανήτες, παρελαύνουνΠεραστικοί μέσα σ' έναν κύκλο Ξεχασμένοι λαβύρινθοι, παλεύουν Eγ...

ΧΑΡΙΝ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥΘάλλω στα όνειρα κι ας θρύπτομαι στη μέρα κι οι νεκροί μου μπαινοβγαίνουν ανήξεροι κι απορημένοισαν τα πρωτάκια που μαθαίνουν το Ωμέγα πριν απ' το Μήλο πριν απ' τη Λόλα·μιλάμε για ώρες μέχρι να μας τσακίσουνε τα ποιήματα έπειτα ανοίγου...

ΘΛΙΨΗΘολώνει η θλίψητο δεξί σου μάτι τ' αγριμιούπαγιδευμένουμ' ένα δάκρυ μόνιμοσαν ένθετο πετράδιένα ακατέργαστο ρουμπίνιπου σκάλωσε στο βλέφαροόταν σε ζάβωσαν οι προβολείςκαι σ' έριξαν κατάχαμα.Ματώνει η θλίψηκι από το βλέμμα κατρακυλάη μαγκωμένη στ...

"septum"Ο έρωτας λεςδεν είναι σχέδιο επί χάρτου.Ο έρωτας λεςείναι το ύψος του θανάτου.Ο έρωτας λεςείναι του μάρτυρα στεφάνι.Ο έρωτας λεςκι αν κερδίσει, πάντα χάνει.Ο έρωτας λεςόταν φύγει, δεν λανθάνει.Ο έρωτας λεςτώρα είναι, τώρα φτάνει.Ο έρωτας...

 Η καραμέλαΟ ενεστώτας του έζησεςείναι ανηφορίζεις             τον χωματένιο διάδρομοΤόπος αχαρτογράφητοςΓαιοκτήμονες με αρχοντικά και οικόσημα κατοικούν σε νοικιασμένα χαμηλοτάβανα υπόγειαΓελαστά λουλούδια χαζ...

AXIS MUNDI Τηλέμαχε, ποίον σε έπος φύγεν έρκος οδόντων.Ο σιδερένιος ήλιος λυώνει, καυτό μολύβι, νερό των απόντωνΚρουνός σε μαστιγώνει φως από χαλκό και μπακίρι.Πέρασες κάμπους και βουνά και νά το πέτρινο γεφύρι.Στάχτη και κουρνιαχτός τα περασμένα σού...

   Η ανανέωση του ποιητικού λόγου αποτελεί ένα βασικό ζητούμενο στην εξέλιξη της τέχνης. Η νέα ποιητική συλλογή της Πηνελόπης Ζαλώνη («το κέρασμα», βακχικόν, 2020) καταθέτει μία αισθητική πρόταση με στιλιστικές επιρροές από τη διεθνή ποιητι...

Άβυσσος φιλικήΦοβάμαι τόσο πολύ τα σκοτάδιαΑρνούμαι να τα περπατήσωΣκοντάφτω σε βράχια, πέφτω σε ρεματιέςΑκούω λύκων ουρλιαχτά, τινάγματα νυχτερίδωνΑγριεύωΕίναι τόσο αφιλόξενα τα πυκνά μαύρα σκοτάδιαΠου όρκο έκανα να μην τα ξαναδιαβώ Ακόμα και με υπο...

"Εις τον αφρόν"Υπάρχουν τόσα που επιπλέουν και συμπίπτουν. Ένα κύμα γεμάτο σκουπίδια η δημοκρατία και η επανάσταση, η Ελένη και η Μαρία Αντουανέτα, ο Ροβεσπιέρος και οι Άθεοι, οι Γιρονδίνοι και οι εκάστοτε μετριοπαθείς, οι προφητείες του Νοστράδαμου ...

Το AπροσδόκητοΤο καλοκαίρι συννέφιασε σε καιρούς δύσκολουςκι εσύ, καρτερείς τη βροχή να ξεπλύνει αγαλμάτινες ψευδαισθήσεις,ομοιώματα προσδοκιών που κινούνται στονημερήσιο ύπνο ιστορικά, θυμίζοντας εποχές πρώιμες.Ο δρόμος της άνοιξης ήταν σύντομος.Θύμ...

Το ασανσέρΠάει καιρός που αποφεύγω τα ασανσέρ.Φοβάμαι τις ξαφνικές διακοπές ρεύματος.Και το σταμάτημα ανάμεσα σε δυο ορόφους ακινητοποιημένος.Είναι αβάστακτη η μοναξιάτου εγκλωβισμένου, ειλικρινά,ο χρόνος κυλά απελπιστικά αργά, προτιμώ την ασφάλεια κ...

Ποιήματα για τον ωκεανόI.Υπάρχει ένα σημείο στο σώμαόπου οι μνήμες συναντιούνταιείναι ένα σημείο απροσδιόριστοπου γίνεται και ξεγίνεται κάθε στιγμήο χρόνος τότε κυλάει αργάχρωστάω μια έστω πρόσκαιρη ισορροπίαστη σκέψη των αιωνόβιων ερπετών και στο νε...

«ΑΠΛΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΒΛΑΒΗ»Κοιτάζομαι και ο καθρέφτης κλείνειμαυρίζει, χάνεται, αρνείταιΘα σέρνομαι στους ειδικούς και είτεθα έχω σημάδια ή χωρίς, πάλι θα γίνειφωτιά μαύρη το μέσα μου και αίμαόσο θα στάζει από το μάγουλό μουθα πλύνω φάτσα και θα πω ένα και...

Διαβατήριες ΤελετέςΠρόσφερα και το άλλο μάγουλοΟ πόνος, δεν μ' απασχόλησε ιδιαίτερα η γήινη εκδοχή των απορρίψεωνΉπια το ξύδι ως όφειλα, εντολή από άνωθεν μουρμούρισε ο σερβιτόρος καθώς με κέρναγε απλόχεραΚάπου ξεχάστηκα κι άρχισα να τρέχω παιδί που ...

ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑΤα κεφάλια των ανθρώπων σαν κουβάρια από σύννεφα με τη μπερδεμένη βροχή του χειμώνα ξεπλένουν τη ζωντανή τους πλαστοπροσωπίαη μυρωδιά της ιδεολογικής απλοποίησης ζαλίζει το χέριόπως πιάνει το φεγγάρι και σκαλίζει το βουνό, θα τελειώσωλίγο ...

ΖωήΜονάχα ένα κλικ χρειάζεται,λίγο να αλλάξει ο φωτισμόςκαι η Ζωή αποκαλύπτεταιχάρτινο σκηνικό,μια ξένη υπόθεσηπου δεν μας αφορά. Όσο για τη σκηνοθεσία,α, αυτή η σκηνοθεσίαπόσο μας ξεγελάμε ένα φωτισμό κατάλληλο! Μα ένα κλικ μόνο χρειάζεται,λίγο να α...

Κομμάτια[1](Mahler, Symphony No. 3. VI. Langsam. Ruhevoll. Empfunden                                                    ...

Πρώτη παραθέριση Σαν τόπος που ΄χεις πάει παραθέρισημεσούντος κάποιου Αυγούστουκαι κάποτε τον επισκέπτεσαι μέρες χειμώνα-ξένη η εικόνα, παράξενη, βουβή και άχρωμη, αγνώριστο το μέρος-σαν τέτοιος τόπος μοιάζει η αγκαλιά που χρόνια αποχωρίστηκες, αν επ...

BOB KAUFMANΣκαλίζονταςΤα οστάΤων λέξεωνΦόρεσα τα μάτιαΕίδα τον τυφώναΠροσευχήθηκαΒλαστημώντας Κι έκτοτεΕμφανίζωΤο άλμαΓράμμαΤης ψυχής*ΑΕΡΟΛΙΘΟΣ                           μνήμη Carl...

ΔΥΣΗΤο άκουσμα της λύπηςσε βρίσκει πάντα τη στιγμήπου η γωνία μηδενίζεταικαι κείνο το μαβί προοίμιο της νύχτας έρχεται.                             Τη δύση των ματιών σου &nbs...