ΑΣΥΝΟΔΕΥΤΑόταν το σκοτάδι αλλάζει θέσειςφυτρώνουν γύρω σου μαύρα παιδιάασυνόδευταδειλά αναζητάνε την παλάμη σουκι εσύ γονατίζειςστα πεθαμένα τους ρούχαψάχνοντας κάτι αληθινό για να πειςκάτι από δίχτυ κάτι από μαύρο πυρετόίσως τους πεις για τους πάγου...

Μέσα σε φυλακέςμεγάλωσαν οι λέξεις μου.Ζωγράφισαν στον τοίχο το μυστικόδείπνονα μην ξεχνούν τον προδότη.Έπειτα δραπέτευσαν στη νύχτα.Κατοίκησαν σ' εγκαταλελειμμένανοήματα.Κρύωσαν και πείνασανμα δεν ενέδωσαν.Εζήτησαν μια καλύτερη ζωή.Ξενιτεύτηκαν στον...

ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗΕγκατέλειψαν σημεία τ' ουρανού.Σπίτια κουφάρια φωνάζουνχωρίς ήχο.Οι νεκροί τους πέθαναν οριστικά.Ζόρικοι καιροί. Αθόρυβος πνιγμός.Κόκκινο ανοιγμένο λουλούδι στα χιόνιααίμα πένθιμο.Τα ίχνη ανάσες προχωρούνσε μονοπάτια που πέρασαν χθεςκάποτε...

Ο περίπλους του σώματοςΖητείται σώμασώμα έναντι σώματος-το δικό μου ανώμαλη ουτοπία επιθυμητή ευτοπία το δικό σου-της ζωής μου άξονας περιστροφήμέχρι που ν΄ ακουμπήσω απάνω σουΖητείται σώμα πυκνής σεισμικής δόνησηςδορυφόρο χημικών αντιδράσεωνστο λοξό...

ΠνιγμόςΜέσα στο βάθος των νερών Τον ήχο ακούω γνώριμης φωνήςTραγούδι αργόσυρτο παλιόΛαούτο λυπημένο Όνειρα βλέπω αγκαλιασμέναΘάνατο Έρωτα αδελφούς Στης λίμνης τους καθρέφτες. Πυρά χαράζει το κορμί Από φτερά γλάρων Που αιμορραγούνΜια μάσκα μόνη μού χα...

Σιωπήστο σπίτι μας μιλούσαμε φαρσίτη σιωπήιδίως τις ώρες του απογεύματοςμετά τη μεσημεριανή κατάκλισημαζί με τον καφέ έπαιρνε ο πατέραςβαθιές τζούρεςτις προσβολές που 'χε μαζέψει στη δουλειά τις εξέπνεεγαλάζια ολοστρόγγυλα μηδενικά που διαλύονταν αργ...

ΚΗΠΟΣ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑΥπάρχει κήπος στη θάλασσαη Δονούσα, τα Κουφονήσια, η Κέρος η Σχοινούσα, η Ηρακλειά, τα Αβελονήσια ο Άγιος Ανδρέας, η Άργιλος, το Ασπρονήσι το Βενέτικο, η Βούλγαρη, το Γλαρονήσικι όπου το κύμα σε φιλά γλυκιά γοργόνα κι όπου σε παίρνει...

ΡΙΝΙΣΜΑΤΑ ΣΙΔΗΡΟΥ Τις μέρες της ανθοφορίαςμε έκπληξη αναγνωρίζω μαγνήτες από κεχριμπάρινα κολλούν σε μάλλινες ράχες πιστώνΠέφτουν μετά - Χορός τελευταίοςΟι ειδοί του Μάρτη απελπισμένεςμαζεύουν όπως όπως το κόκκινο που σκάει στο πάτωμα λεπτή βελόνα απ...

ΚαταιγίδαΜιλούσε στα λουλούδια. Έσκυβε πάνω από τον μίσχο και ψιθύριζε. Χασκογελούσε. Τους έλεγε γι'αυτα που οι άλλοι αγνοούσαν. Για εκείνο το μαυροπούλι που μονάχο πια στο κλαδί σταμάτησε να κρώζει. Για το ξεχασμένο σύννεφο στο ταβάνι του ουρανού, π...

Η 100η νύχτα – ΜωσαϊκόXIIIΛύγισαόταν είδα ότι ήταν το ίδιο μου το χέριαυτό που κρατούσε το φανόπου έθρεφε τη μεγάλη σου σκιάπάνω στο λευκό μου σεντόνι. *Τι είπε εκείνηΗ μικρή σου καρδιά πεθαίνει, αγαπημένε.Δεν τραγουδά άλλο πια.Κοιτάζεις το πρωί...

Εν τόπωΕγώ εδωνά είμαι.Εσύ εκειδά.Ρέω σαν το νερό απάνω στο σώμα σουστους δρόμους που πνίγηκαναπό τις προσδοκίες όσων ζήσαμε.Ύστερα γεννιέμαι χωρίς θάνατο.Υψώνομαι. Ολόκληρος τρέχω. Αφήνομαι στο αξημέρωτο σύμπαν σου. Μεταλαβαίνω μυστήριο και θαύμα.Εσ...

Σε αργό βηματισμόΤον Ποιητή Θυμήθηκαπου είχε πάρει αγκαλιά τη Σόλωνος και κατηφόριζε·έβλεπε την απουσία του χαμόγελουστους λιγοστούς ανθρώπους·εκείνου· πριν τα σύννεφα τον ουρανό θολώσουν Ο βηματισμός του ήταν αργός άλλοτε πάλι νευρικός· μιλούσε στο ...

ΓΕΡΑΣΜΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣΣε συνάντησα πάλι μετά από αιώνες και διαρκώς σκεφτόμουν το ποίημα της Βισλάβα«Μια απροσδόκητη συνάντηση» * .Ήξερα καλά πως δεν πρόκειται να δω τις εξημερωμένες του έρωτά μας αντιλόπεςούτε παγώνια ξεπεσμένα -της αγάπης πρεσβευτές -πο...

Το παρελθόν συναιρείταιΟ Κ. προσπαθείζυγίζει το παρελθόνχαϊδεύει εκείνα που πήγαν καλάψάχνει εκείνα που δεν έγινανξύνει εκείνα που έπρεπε να γίνουνστύβει εκείνα που γλίτωσεμαζεύει τις λάθος αποφάσειςαπαριθμεί εκείνα που θα ήθελε να έχουν γίνειλογαριά...

ΤΟ ΠΑΤΡΙΚΟ ΔΙΑΝΥΧΤΕΡΕΥΕΙ Το θέμα είναι να διανυχτερεύει έτσι όπως είναι, εύθραυστο να παραμένει. Να μη πέσει και χαλάσει και σωριαστούν τα αγκωνάρια και σχιστούν και καταρρεύσουν οι σουβάδες. Να σωθεί ο ακρογωνιαίος λίθος. Να 'ναι πάντοτε καράβι...

Με την έβδομη κατά σειρά και άρτι αφιχθείσα ποιητική συλλογή της Ευφροσύνης Μαντά Λαζάρου Ένα δέντρο λιβάνι. Και πάλι ο ξηρανθός (Βακχικόν 2020), η ποιήτρια βαθιά επηρεασμένη από την τραγική διαχρονικά μοίρα της πατρίδας της, αλλά και από τα πρόσφατα...

 1.Ξέρει τι είναι ποίησηΗ ποίηση είναι στόμαμιλάει εναντίον ή σχετικάεκ μέρους των ανθρώπωνή του εαυτού τηςΣτην ερώτησηασχολείστε με την Τέχνηπερνάει μια γροθιάένα πράμα οριστικόαλλά δεν τα καταφέρνειαπλώς ενημερώνει για το πένθος2.Η χασμωδία εμ...

Ιστός του χρόνουΚρύφτηκε η μικρή αράχνη πίσω απ' την επιτύμβια στήληλούφαζε στο φυλαγμένο χρόνο τηςέρωτες ύφαινε πάλι και θεούςκύκνο σάτυρο έφτιαχνεαητό χρυσή βροχή και φίδικουκούλωσε το υφάδι της οριστικά την Αθηνά την ίδιαμε ολοζώντανο ρυθμότράνταζ...

Νεκρή φύση                       Μνήμη Άρη ΒελουχιώτηΜετά την συμφωνίαΚαι την παράδοση των όπλωνΣφίχτηκαν χέρια Δόθηκαν όρκοι Στον ήλιο στην θάλασσαΣτους θεούς στην ΠατρίδαΠως θα ζήσουμε καλ...

ΧΑΡΤΕΣΌταν επιστρέφω από εσένα αδειάζω τα φύλλα απ' τα ρούχα και τα εσώρουχά μου,στεγνώνω τα βρεγμένα μου μαλλιά,καθαρίζω τις λάσπες απ' τα παπούτσια μου.Μετά επάνω μου σε ψάχνω.Με περπατώ.Όπου με φίλησεςμε σαλιώνω.Τα μόνα σώματα είναι αβίωτοι χάρτες...