ΜΝΗΜΗ ΗΛΙΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥΉταν το καλοκαίρι του 1983, όταν μου τηλεφώνησε μια μέρα ο ποιητής Γιώργος Μαρκόπουλος για να μου πει ότι με ψάχνει ο «Μάνσον» από το Παρίσι. Ο «Μάνσον» φυσικά ήταν ο Ηλίας Πετρόπουλος, που ζούσε τότε στο Παρίσι σε αναγκαστική ε...

Απλώς ΠαιδίΈνα παράξενο παιδίμόνο στο χάρτινο καράβιγεννήθηκε απρόσμενακαθώς η Κτίση κεντούσε επάνω στο στήθος της το βράδυ.Μητέρα είχε την βροχή ακάλεστη το καλοκαίρι Πατέρα είχε την σκιά άυλο άγγιγμα μέσα στο κρύο του το χέρι.Δεν είχε φίλους ούτε ό...

Υπάρχουν πράγματα που τα ξαναρχίζουμε κάθε μέρα, απλώς επειδή δεν έχουμε κάτι καλύτερο να κάνουμε ' σ' αυτό δεν υπάρχει πρόοδος, ούτε συντήρηση - δεν μπορούμε όμως να μην κάνουμε τίποτα... Είναι στο χρόνο ό,τι είναι στο χώρο η κίνηση των φυλακισμένων...

 Το σκουλήκι Κι εσύ; Ποιος είσαι εσύ; ρωτάω το μικροσκοπικό πλάσμα, που ανακαλύπτω στα πόδια μου.Είμαι το σκουλήκι, μου αποκρίνεται. Ένα χαζό και αργοκίνητο ζωάκι. Ανασαίνω από το δέρμα μου και ο πεμπτικός μου σωλήνας διατρέχει ολόκληρο το ...

       14 Αυγούστου 1974, στη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής, οι κάτοικοι της Αμμοχώστου αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη τους.        Σαράντα έξι χρόνια μετά, όπως και οι άλλοι πρόσφυγες του νη...

 Ανάνωση του ποιήματος Salό, (Η Μάθηση της Αναπνοής, α΄Αποχαιρετισμοί/εισπνοή)SALO'Τα νερά της λίμνης δεν διηγούνταιΤίποτα. Σαν να μην έχουν στόμιο,Ησυχάζουν από τη μια όχθη ως την άλλη.Ιδανικό μέρος ανώνυμης ομορφιάςΓια να ξεμπερδεύει κανε...

Έγραφε ο Γιώργος Σεφέρης, αφού επισκέφτηκε τις ιστορημένες λαξευτές εκκλησιές στην Καππαδοκία της Μικράς Ασίας, πως η βυζαντινή ζωγραφική εκτός των άλλων έχει θεατρικότητα. Κι αυτό το έλεγε ως αρετή κι όχι ως ψόγο όπως θα το εξελάμβαναν σήμερα πολλοί...

                                          Μεταξύ παραμυθιού και ποίησης Τα αφηγήματα της Ρουμπίνας Γκουγιουμτζιάν Ο άνθρωπος που δεν είχε δει ποτ...

 Ο ζωγράφος Γιώργος ΗλιάδηςΓνωριμία με μια ιδιαίτερη εικαστική πρόταση... γράφει η Χρύσα Ξουβερούδη Ιστορικός ΤέχνηςΤην περίοδο της Αναγέννησης, όταν διαμορφώνεται αισθητικά το πλαίσιο της δυτικής τέχνης, αναδεικνύεται ιδιαίτερα η ένωση της ιδέα...

Ο υπερρεαλιστής ζωγράφος Γιώργος Ηλιάδης γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1960, όπου ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα. Από την παιδική του ηλικία ήταν εμφανής η κλίση του στη ζωγραφική. Μέσα από την αυτοδιδαχή,οι εικαστικές του ανησυχίες βρήκαν σύντομα δι...

Το παιχνίδι των μυγών Το παίζαμε από τον Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβριο, όταν ο ήλιος στέγνωνε τις παραλίες, που ήταν υγρές από τις φθινοπωριάτικες βροχές. Μαζευόμασταν από έξι μέχρι δέκα, ξαπλώναμε κυκλικά μπρούμυτα στην παραλία, και βάζαμε στο κέντ...

Οι νεκροί δεν υπακούνε πιαΟ ανθυπολοχαγός είπε πως έπρεπε να ξαπλώσουμε, κι εμείς ξαπλώσαμε. Ήταν στην άκρη ενός δάσους, κι ο ήλιος έλαμπε, ήταν άνοιξη, όλα ήταν σιωπηλά, και ξέραμε ότι ο πόλεμος τελείωνε. Όσοι είχαν ακόμη καπνό, άρχισαν να καπνίζουν...

    Η Ρέα Γαλανάκη, στα Διηγήματα (Καστανιώτης 2020), συγκεντρώνει όσα μικροφηγήματα κατέγραψε από το 1984 έως το 2018. Έντεκα αραχνοΰφαντες μυθαφηγήσεις, πολύτιμη παρακαταθήκη στην ελληνική λογοτεχνία και με τη δημιουργική φαντασία το...

Εύα Μ. Μαθιουδάκη, Κωστής Σχιζάκης, Ο φταίχτης, εκδ. Καστανιώτης, 2019Γραμμένο από δύο συγγραφείς, μια γυναίκα και έναν άντρα, το μυθιστόρημα Ο φταίχτης παρουσιάζει δύο πλεονεκτήματα:   Ένα, ότι καταφέρνει να κρατήσει την ενότητα στη δομή κ...

Η αιμομειξία αποτελεί το βασικό πρόβλημα της διανόησης - τέχνης σήμερα. Αν είσαι καλλιτέχνης - διανοούμενος, οφείλεις να κάνεις παρέα με τους ομοίους σου. Εσείς, για παράδειγμα, δεν βλέπετε γύρω σας ηθοποιούς να πίνουν καφέ μόνο με ηθοποιούς; Ποιητές...

Ο εραστήςΟ Ν. πληροφορείται ότι η γυναίκα του τον απάτησε. Είναι εξοργισμένος, άρρωστος, ωστόσο διστάζει, σωπαίνει. Σωπαίνει, και το πράγμα τελειώνει όταν δανείζεται χρήματα από τον εραστή, εξακολουθώντας να θεωρεί τον εαυτό του αξιοσέβαστο άνθρωπο.*...

Ναι, οι αρχαίοι δραματουργοί ήταν σπουδαίοι επειδή μας έδωσαν σπουδαίες ιδέες. Αλλά γιατί ήταν μεγάλοι ποιητές; Πού είναι οι σημασίες τους διατυπωμένες ἡδυσμένῳ λόγῳ, κατά τον Αριστοτέλη; Κάτι λέγεται εκεί κάτω στην ορχήστρα. Αλλά πόσο μας αφορά; Για...

Μια ιστορία του αναγνωστικού Ήταν κάποτε δύο άνθρωποι. Δύο χρονών, δέρνονταν με τα χέρια.    Δώδεκα χρονών, δέρνονταν με ραβδιά και πετούσαν πέτρες.    Είκοσι δύο χρονών χτυπιόντουσαν με ντουφέκια.    Σαράντα δύο χρονών,...

   Στους χαλεπούς καιρούς μας και στην πατρίδα της φαιδράς πορτοκαλέας ακούστηκε και αυτό: «Η μετάφραση του ΧΥΖ δεν ήταν αντικειμενική». Εδώ κανονικά στη θέση της τελείας το σημείο στίξεως θα έπρεπε να είναι θαυμαστικό, ακολουθούμενο μάλιστ...

 ΕιρήνηΗ σημασία του να ενισχυθεί η διεθνής ειρήνη είχε αναγνωριστεί από τους πραγματικά μεγάλους άνδρες των προηγούμενων γενεών. Αλλά οι τεχνικές πρόοδοι της εποχής μας μετατρέψανε αυτό το ηθικό αίτημα σε θέμα ζωής ή θανάτου για τη σημερινή πολ...