Πόση δύναμη έχουν οι λέξεις; Ή έχουν οι λέξεις δύναμη; Ποια σχέση αναπτύσσεται ανάμεσα στον δημιουργό και στο λέξημα; Σχέση αγωνίας και ανασφάλειας μιας και οι δύο πλευρές βρίσκονται ταυτόχρονα σε ένα δίπολο. Της σύμπραξης και της αντιπαράθεσης. Ο Πο...

Το "Γραφείο Πεζογραφίας" συνεχίζει την παρουσίαση Ελλήνων και Ελληνίδων πεζογράφων στην εφημερίδα "Πελοπόννησος". Στο φύλλο του Σαββάτου 03.12.2022 παρουσιάζεται το πεζογραφικό πορτρέτο της Αμάντα Μιχαλοπούλου.Επιμέλεια σελίδας Αντώνης Δ. Σκιαθά...

Ακροπατεί πάνω στην κόκκινη στέγη κρατώντας στην αγκαλιά του κάτι. Κάτι τυλιγμένο με τρυφερότητα και ανάγκη, κάτι προσφιλές και συνάμα μυστικό. Ο νεαρός εραστής διασχίζει το Παρίσι και επιστρέφει στο σπίτι του λίγο πριν το χάραμα, μέσα στο κόκκινο φω...

Ποιο ήταν το έρεισμα για να ασχοληθείτε με την λογοτεχνία;Το ότι ήμουν μοναχοπαίδι και αντί να παίζω, διάβαζα. Τόσο πολύ ήμουν σκυμμένη σε ό,τι βιβλίο έβρισκα, ώστε οι γονείς μου με μάλωναν να μην διαβάζω συνεχώς. Το διάβασμα από την παιδική ακόμα ηλ...

«Αν η ποίηση κομίζει φως, μουσική ή σιωπή, αν βρίσκεται στη ρίζα των πραγμάτων, δοκιμάζει την αρμονία ή κοιτάζει το χάος πέρα από τις λέξεις, αν ερμηνεύει, εκφράζει ή ακροβατεί, είναι πάντα φανερή η αγωνία της να βυθομετρεί την αλήθεια του ζωντανού π...

Μαύρη ΩδήΗ ομορφιά σου κεραυνόςΚαι εγώ γίνομαι περιπλανώμενη - περιπλανώμενηΚουφήΣε σοκάκια κονσερβοκούτια που λαμπυρίζουν στο λυκόφωςΚαι ήχους υγρούς«Αχ βρε Μωρό μου, κοίτα τι θα 'παιρνες αν τ' όνομά σουήταν Γουίλλι»Ω, το να σβήνεις τις λέξεις σου ό...

Ο πόλεμος στην Ουκρανία που κάποιοι εκτιμούν πως ίσως μετεξελιχθεί και σε παγκόσμιο, τον τρίτο. Η ενεργειακή κρίση που μας οδηγεί στη φτωχοποίηση και στην αναθεώρηση όσων θεωρούσαμε τα τελευταία χρόνια ως δεδομένα και αυτονόητα για όλους. Τα κύματα τ...

Ο ποιητής που έχει ιδιοφωνία και θεματική πολυφωνία και εύρος έργου για να εγγραφεί στους εκλεκτούς θα πρέπει να αποδώσει και το πνεύμα της εποχής του. Δεν υπάρχει ποιητής εκτός ιστορικού χρόνου. Τη γενιά μας δεν την επιλέγουμε, τη χρεωνόμαστε. Ένας ...

   Μια πληγή που διαχρονικά αιμορραγεί, ο κόσμος. Ο άνθρωπος έφτασε ως τις μέρες μας μέσα από τα σφαγεία των πολέμων, τους ανομολόγητους θανάτους, την τέφρα των αθώων και σήμερα, μετά τόσους αιώνες, ψάχνει ακόμη το πρόσωπό του σ' έναν πλανή...

   Ήμουν δεκαεννιά χρονών και ήταν ο δεύτερος χειμώνας που περνούσα στη Φλώρινα φοιτητής. Διάβαζα τότε μετά βουλιμίας και έγραφα με τη συνηθισμένη νεανική συστολή, που διοχετεύει κάθε γραπτό σε κλειδωμένα συρτάρια. Τον έβλεπα να κυκλοφ...

Ζούμε την εποχή της αποδόμησης του μύθου, όχι μόνο στην κάθε μορφή τέχνης, αλλά και τις ίδιες αξίες της ζωής. Στον ίδιο τον άνθρωπο -το σύγχρονο άνθρωπο- που έχοντας αποκοπεί από τον εσωτερικό εαυτό βρίσκεται ανεπίγνωστα μόνος και απομονωμένος. Το γε...

   Η παρουσία του λογοτέχνη, σε όλες τις εποχές, τροφοδοτεί, σιτίζει, συντηρεί μία αίσθηση της κοινωνίας, καθώς με τη λογοτεχνία, με το βλέμμα ενός κατάλληλου προσώπου, φανερώνεται ή μάλλον αποκαλύπτεται η καθημερινότητα, έστω και ως παραμύ...

   «Δεν προσπάθησα να αναπαραγάγω τη φύση την αναπαρέστησα».    Αυτά είναι τα λόγια του Γάλλου ζωγράφου Πωλ Σεζάν (Paul Cézanne‎,1839-1906) με τη λέξη φύση να εννοεί την όψη των πραγμάτων, αυτό που βλέπει το μάτι, την αντικειμενικ...

Αν η τέχνη είναι ο καθρέπτης της κοινωνίας-ή η ίδια η πραγματικότητα κατά τον Αντόρνο, και όχι η αντανάκλαση της- και αν φιλοσοφώτερον καὶ σπουδαιότερον ποίησις ἱστορίας ἐστίν: ἡ μὲν γὰρ ποίησις μᾶλλον τὰ καθόλου, ἡ δ' ἱστορία τὰ καθ' ἕκαστον, τότεο ...

[...]    Μεγαλώνει ἡ ἀνάγκη μας γιὰ σαρκασμό. Μεγαλώνει ἡ ἀνάγκη μας για συγκινήσεις πού νά συμφωνοῦν με τις συντριπτικές μας ἀπόψεις. Οἱ φόβοι μας φωλιάζουν βαθιά στην κοιλιά, μεγαλώνουν: ἡ ἀποστροφή, τό μίσος, ἡ ἀνεμελιά μας ἡ ἀνάγκη...

Κάποτε οι δυνατότεροι βρίσκουν το σθένος της συμπόρευσης: λογοτεχνικής έκφρασης – κοινωνικής πραγματικότητας. Η ρεαλιστική γραφή σαν φάρος∙ σημαιοφόρος στο σκοτάδι, μιας, ως επί το πλείστον, λογοτεχνίας, που ψαχουλεύει στο παρελθόν για μια θεματική ό...

   Στο σημαντικό ερώτημα το οποίο θέτει το «Γραφείον ποιήσεως», για τη σχέση τού σύγχρονου λογοτέχνη με τη γύρω του κοινωνική πραγματικότητα, δύναται κανείς να απαντήσει με υποκειμενικούς όρους μίας τετελεσμένης αντικειμενικότητας. Η β...

Για να 'σαι τουλάχιστον σωστόςστα σχέδια και τα όνειρά μουανάμεσα σε λυγμούς και παροξυσμούςκρατώ τη γλώσσα μουγιατί νομίζω πως θα 'ρθει η στιγμήπου δε θ' αντέξωκαι θα ξεσπάσω και δε θα φοβηθώ και θα ελπίζωκαι κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω μ' ...

Η κοινωνική πραγματικότητα, όπως και η ζωή, δεν ρωτάει αν θέλουμε να συμβεί. Απλώς, συμβαίνει. Συμβαίνει και εξελίσσεται με τον δικό της τρόπο σε κάθε ιστορική περίοδο. Ο λογοτέχνης και η λογοτέχνιδα υπάρχουν στην κοινωνική πραγματικότητα όπως όλοι ο...

Ρουφώ το τώρα κι αναζητώ το παρελθόν. Ακόμη και η αναγνωστική μου περιπέτεια στην ελληνική λογοτεχνία, από τους σύγχρονούς μου λογοτέχνες ξεκίνησε και με οδήγησε με σταθερά βήματα προς τους παλαιότερους. Αναζητούσα αναγνώσματα γραμμένα από ανθρώπους ...