Bill Wolak - Δέκα ποιήματα από την ποιητική συλλογή Ροή Ονείρων (The Seepage of Dreams) - Μετάφραση: Μανώλης Αλυγιζάκης
Ο Bill Wolak είναι ποιητής που ζει στο NewJersey. Το δέκατο πέμπτο βιβλίο ποίησης του με τίτλο The Nakedness Defenseμόλις κυκλοφόρησε από τον εκδότη Ekstasis Editions. Η ποίηση του έχει παρουσιαστεί σε πάνω από εκατό περιοδικά. Η πιο πρόσφατη μετάφραση του με τον MahmoodKarimi-Hakak, LoveMeMoreThantheOther: SelectedPoetryorIrajMirza, κυκλοφόρησε από τους εκδότες Cross-CulturalCommunicationsτο 2014. Οι μεταφράσεις του έχουν εμφανιστεί σε περιοδικά όπως το The Sufi Journal, Basalt, Visions International, World Poetry Journal και Atlanta Review. Το κριτικό του έργο και οι συνεντεύξεις του εμφανίστηκαν στο Notre Dame Review, στο λογοτεχνικό περιοδικό Her itage, Gargoyle, στο Southern Humanities Review και στο Prime Numbers Magazine. Ο Bill Wolak έχει λάβει υποτροφίες από τον οργανισμό National Endowment for Humanities και δύο υποτροφίες Fulbright-Hays για σπουδές και ταξίδια στην Ινδία. Το 2007, επιλέχθηκε να συμμετάσχει σε μια αντιπροσωπεία φιλίας στο Ιράν με τη χορηγία της Κοινότητας Συμφιλίωσης, του μεγαλύτερου και παλαιότερου διαθρησκευτικού οργανισμού ειρήνης και δικαιοσύνης της Αμερικής. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2010, ο Bill Wolak εξελέγη για μια ευκαιρία μελέτης σχετικά με την Κίνα και Ιαπωνία από την Εθνική Κοινοπραξία για τη Διδασκαλία στην Ασία. Επιλέχτηκε πέντε φορές σαν αναγνωρισμένος ποιητής σε φεστιβάλ στην Ινδία, στο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Kritya του 2011 στο Ναγκπούρ, στο Φεστιβάλ Λογοτεχνίας Χαϊντεραμπάντ 2013, στο Tarjuma 2013: Φεστιβάλ μεταφραστών στο Αχμενταμπάντ, στο λογοτεχνικό φεστιβάλ Hyderabad 2014 και στο Φεστιβάλ Τέχνης και Λογοτεχνίας Goa 2017.
BRUISE
Echoing blueness,color of the impossible darkness
inside bells.
Blue awakening sting
of an embrace which still makes
distance smile.
You have made yours
the riverbed of my flesh
where night always returns
to drink from your hands.
You have made yours
this living fingerprint
in which I feel you
holding me from within.
ΜΕΛΑΝΙΑΣΜΑ
Πόνου απόηχος που χρωματίζει
τ' άσκοπο σκοτάδι
στην καμπύλη της καμπάνας
τσίμπημα πόνου
αγκάλης που ακόμα
χαμογελά από μακριά
την όχθη του κορμιού μου
κατάκτησες
καθώς η νύχτα έπεφτε
και πίνω απ' τις παλάμες σου
τ' αποτυπώματα μου
δικά σου έκανες
και νιώθω έτσι εκ των έσω
πως με κρατάς
*
SONG OF THE LOST DAUGHTER
Hair of rope dragged along the ground,
I sleep in rags huddled in a cardboard box
dreaming of shoes, candy, and clean water.
My father disappeared looking for work,
my mother searching for food.
Now little brother brings me brackish water,
and I hold him like a blessing while he sleeps.
Too scared to search for firewood,
too weak to beg for food, too tired for a lullaby,
hair of rope dragged along the ground,
my emaciated body too thin for an embrace.
ΓΙΑ ΤΗ ΧΑΜΕΝΗ ΚΟΡΗ
Σχοινί στο χώμα που τραβιέται
καθώς κοιμάμαι στο χαρτόνι
μ' όνειρα για παπούτσια,
γλυκά και πόσιμο νερό.
Έφυγε ο γονιός να ψάξει για δουλειά
κι η μάνα μια ζωή να ψάχνει για φαΐ
τώρα ο μικρός νερό μου φέρνει αδερφός
και τον παρηγορώ πριν κοιμηθεί
Ο φόβος δεν μ' αφήνει ξύλα να βρω
αδύναμος να ζητιανέψω
και για νανούρισμα μεγάλος
σχοινί στο χώμα που τραβιέται
ισχνό το σώμα μου για μια αγκαλιά.
*
THE LOVER'S BODY
May your hands
reach beyond dreams
where moonlight
awakens as flesh.
May your kisses
seep deeper than rain
into the body's
pink crossroads.
May your fingers
touch the unexpected
always with the thrill
ΚΟΡΜΙ ΤΗΣ ΕΡΩΜΕΝΗΣ
Ν΄αγγίξουν πέραν
των ονείρων σου τα χέρια
στο φεγγαρόφωτο
το δέρμα που ξυπνά.
Να ρεύσουν τα φιλιά σου
κι απ' τη βροχή ακόμα πιο βαθιά
μες του κορμιού
τις ρόδινες πτυχές.
Τ' απρόσμενο
τα χέρια σου ν' αγγίζουν
και πάντα με λαχτάρα
*
SHADOWS OF A THOUSAND HANDS
Lifting off your flimsy
summer dress
over your head,
you stand naked
in the open doorway,
your flesh connecting
the shadows
of a thousand hands,
your hair gleaming
bright as a desert moon
rising over an empty canyon.
You slide your tongue slowly
between my startled fingers
and smile with the sky
waiting in your eyes.
ΙΣΚΙΟΣ ΧΙΛΙΩΝ ΔΑΧΤΥΛΙΩΝ
Σηκώνεις πάνω
απ' το κεφάλι το λεπτό
φόρεμα του Ιούλη
γυμνή στην ανοιχτή
στέκεσαι πόρτα
κορμί που ενώνει ίσκιους
χιλιάδων δαχτυλιών
μαλλιά π' αστράφτουν
σαν το φεγγάρι της ερήμου
πάνω από φαράγγι σκοτεινό
ξάφνου η γλώσσα σου γλιστράει
ανάμεσα σε δυο μου δάχτυλα
καθώς χαμογελάς
κι ο ουρανός γελά
μες τη ματιά σου
*
THE SHOWER
The first time you pulled me
into your steaming shower
with only the hot water streaming,
I thought our bodies would be scalded.
But with your flesh pressed against mine,
the pain dissolved as my hands explored
your skin that was pale as fog
rising just to the cliff edge.
Holding your slippery body,
my mouth found yours
under the steaming spray,
and your kiss soothed the heat
out of my skin like flames licked by rain.
Now when I need to remember you,
I stand in the shower under the hottest setting,
and in the gushing, burning surge,
I can feel you once again
pressed against me like roots
suddenly tightening in a tree
split by lightning.
ΝΤΟΥΣ
Την πρώτη φορά που μ' έσυρες
στο μπάνιο σου με τους ατμούς
μονάχα το νερό κυλούσε
κι είπα τα σώματα μας θα καούν
μα με το κορμί σου πάνω στο δικό μου
ο πόνος χάθηκε καθώς τα χέρια μου
ταξίδεψαν στο δέρμα σου, ωχρή
ομίχλη πάνω απ' το γκρεμό.
Σφιχτά κρατώντας το κορμί σου
μες τους ατμούς τα χείλια μας ενώθηκαν
κι έσβησε τη φωτιά μου το φιλί σου
σαν τη φωτιά που εξαλείφει η βροχή
και τώρα σε θυμάμαι ολοζώντανη
κάθε φορά που στέκομαι στο ντους
μέσα στου έρωτα τη φλόγα ασίγαστη
σε νιώθω δίπλα μου ξανά
σαν νιώθουν οι ρίζες το δέντρο
στα δυο που έκοψε η αστραπή
IN THE SILENCE BETWEEN LOVE SONGS
I miss your body
sliding over mine
sleek as lightning
with your hips tilted
a little toward delirium.
I miss the hint of dawn
in your fingernails
and the dwindling moonlight
of your hair.
I miss the arching
of your long back
smooth as a snow heron's
neck feathers
and your upturned legs
kicking at the ceiling
when I slip my tongue
inside you
I miss your blue eyes
where I lost the sea
and your broad shoulders
pressed against my back
while I dreamed.
But I miss you most
in the silence
between love songs.
ΣΙΩΠΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
Μου λείπει το κορμί σου
πάνω μου να γλιστρά
λείο σαν αστραπή, γλουτοί
στο σύνορο του απόγειου
το πρωινό αστέρι πεθυμώ
πάνω στ' ακροδάχτυλά σου
το φεγγαρόφωτο να λιώνει
μέσα στα μαλλιά σου
της πλάτης σου μου λείπει η αψίδα
καλλίγραμμη σαν το λαιμό
φτερά και πούπουλα πουλιού
μου λείπουν τα πόδια σου ψηλά
να σπαρταρούν καθώς μέσα σου
η γλώσσα μου γλιστρά
τα γαλανά μου λείπουν μάτια σου
σαν πέλαγος για να χαθώ
κι οι ωμοπλάτες σου φαρδιές
στο στήθος μου επάνω
καθώς μας ονειρεύομαι
μα πιο πολύ μου λείπεις στη σιωπή
ανάμεσα σε δυο τραγούδια
*
THE DEATH OF ARCHILOCHUS OF PAROS
Archilochus, the only soldier-poet
of the ancient Greeks, died in combat.
Corax, the warrior who killed him,
slowly became detested by all Greeks
for slaughtering the celebrated singer.
So Corax traveled to the Delphic Oracle
and begged to offer any sacrifice
that might silence the jeers of his own people.
Corax pleaded, "I killed Archilochus fairly
on the battlefield as a soldier,
not because he wrote poems."
But the Oracle's reply was quick and brief,
"You have killed the muses' companion.
Nothing can be safe for you
and nothing can be holy,
because nothing can protect you
from the end of song."
*
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΛΟΧΟΥ
Ο Αρχίλοχος, ο μόνος ποιητής και
στρατιώτης της αρχαίας Ελλάδας
σκοτώθηκε στη μάχη. Ο Κόραξ που
τον σκότωσε έγινε μισητός σε όλους
τους Έλληνες επειδή έκανε αυτό το φονικό.
Πήγε λοιπόν, ο Κόραξ, στο μαντείο
των Δελφών και παρακάλεσε να κάνει
οποιαδήποτε θυσία για να γλυτώσει
απ΄την κακολογιά των ανθρώπων.
Τον σκότωσα καθαρά πάνω στη μάχη,
είπε, κι όχι γιατί ήταν ποιητής. Μα
του μαντείου η απάντηση ήταν λακωνική
σκότωσες το σύντροφο των Μουσών
πουθενά δεν θα `σαι ασφαλής και
τίποτα δεν εξαγιάζεται γιατί τίποτα
δεν μπορεί να σε προστατεύσει
απ' το τέλος ενός τραγουδιού.
THE STATUE OF ANACREON OF TEOS
Pericles ordered two statues
erected on the Acropolis:
one of Xanthippus, his father,
and one of the famous itinerant poet
Anacreon, whose songs celebrated
erotic love and wine drinking.
Although the statue of Anacreon was lost,
a shattered Roman copy was excavated
from a villa near Rieti
and painstakingly restored.
The poet is depicted as a naked,
bearded symposiast.
Although his posture suggests inebriation,
his face seems calm, reserved,
even thoughtful,
as if he were about to remark,
"Youth that was graceful is gone."
ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΑΝΑΚΡΕΟΝΤΑ
Ο Περικλής παρήγγειλε δύο αγάλματα
για να τα στήσουν στην Ακρόπολη,
ένα του πατέρα του Ξάνθιππου κι ένα
για τον πλανόδιο ποιητή Ανακρέοντα
που τα ποιήματα του εξυμνούσαν
τον έρωτα και το κρασοπότι.
Παρ' όλο που το άγαλμα του Ανακρέοντα
χάθηκε, εάν σπασμένο ομοίωμα του
βρέθηκε στη Ρώμη σε μια ανασκαφή
σε μια βίλλα κοντά στο Ριέτι και
μετά από πολύ αγώνα παλινορθώθηκε.
Ο ποιητής παρουσιάστηκε σαν γυμνός
γενειοφόρος συμποσιαστής.
Παρ' όλο που το άγαλμα τον έδειχνε
μεθυσμένο, το πρόσωπο του έμοιαζε
ήρεμο, συγκρατημένο, ακόμα και σκεφτικό
σαν να ήταν έτοιμος να πει,
η περήφανη νιότη έχει περάσει.
*
PERFUME AND LIGHTNING
I remember a night
weightless as
a summer dress
when each kiss mixed
the stillness of knots
with the thirst of ashes.
You rose from the bed
and tucked your hair
behind your back
with both hands,
and your nakedness,
paler than footsteps
vanishing in sand,
dared anything
like perfume and lightning.
ΑΡΩΜΑ ΚΑΙ ΚΕΡΑΥΝΟΣ
Μια νύχτα θυμούμαι
ανάλαφρη
σαν φόρεμα καλοκαιρινό
που το κάθε φιλί
αναμείχθηκε μ' ακίνητες στιγμές
με τη δίψα τέφρας
που στο κρεβάτι ανασηκώθηκες
και με τα δυο σου χέρια
έδεσες τα μαλλιά κόμπο
πίσω από την πλάτη
κι η γύμνια σου, ωχρή σαν βήματα
που έσβησαν στην άμμο
προκαλώντας με
εσύ το άρωμα κι ο κεραυνός.
*
SNOWFLAKES BLOWN INTO A KEYHOLE
Don't keep avoiding love.
A raindrop disappears
effortlessly with a single kiss
into the restless sea.
Sometimes strangers
from a shipwreck arrive
parched and thirsty.
Sometimes survivors
burnt in a fire turn up
trembling from the cold.
You believe your numbness
is the end of the story.
But it's only a symptom
of the body suffering withdrawal.
Even after generosity
turns your hair gray,
keep searching for the one
counting on your kindness.
Lovers find each other
mysteriously like snowflakes
blown into a keyhole.
ΝΙΦΑΔΕΣ ΧΙΟΝΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΛΕΙΔΑΡΟΤΡΥΠΑ
Μην αποφεύγεις την αγάπη.
Οι στάλες της βροχής
πάντα λιώνουν σ' ένα φιλί.
Στην αεικίνητη θάλασσα
συχνά έρχονται ναυαγοί
άγνωροι, στεγνοί, διψασμένοι
συχνά ζωντανοί, καμένοι
στη φωτιά παρουσιάζονται
να τρέμουν μες στο κρύο.
Νομίζεις πως το μούδιασμα
που νιώθεις είναι το τέλος
μα είναι μοναχά το σώμα
που τυραννιέται απ' την έλλειψη.
Κι όταν η γενναιοδωρία σου
σε κάνει ασπρομάλλη
μη σταματάς να ψάχνεις
γι' αυτόν που βασίζεται σε σένα.
Οι εραστές μυστηριωδώς συναντιούνται
σαν νιφάδες χιονιού
πάνω στην κλειδαρότρυπα.
--------------------------------------------------------------
Ο Μανώλης Αλυγιζάκης, Κρητικός-Καναδός ποιητής, συγγραφέας και μεταφραστής. Είναι ο πιο πολυγραφέστατος συγγραφέας-ποιητής και μεταφραστής της ελληνικής διασποράς. Σε ηλικία έντεκα χρονών αντέγραψε το πασίγνωστο επικό-ρομαντικό ποίημα ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ που τελευταία εκδόθηκε σε περιορισμένο αριθμό 100 αριθμημένων αντιτύπων και είναι διαθέσιμο στην τιμή των 5.000 δολλαρίων Καναδά για τους εκλεκτικούς συλλέκτες σπανίων βιβλίων: το πιο ακριβό βιβλίο του είδους του στον κόσμο. Τελευταία έγινε επίτιμος καθηγητής και συνεργάτης της International Arts Academy και του απονεμήθει ο τιμητικός τίτλος Master of the Arts in Literature. Ξεχωρίζει για τη δυνατότητά του να κομίζει εικόνες και ιδέες με πλούσιο και συνειρμικό τρόπο που αγγίζουν βαθιά τον αναγνώστη.
Γεννήθηκε στο χωριό Κολυμπάρι δυτικά από τα Χανιά της Κρήτης το 1947. Όταν ήταν ακόμα σε παιδική ηλικία η οικογένεια του μετακόμισε πρώτα στη Θεσσαλονίκη και μετά στην Αθήνα όπου σπούδασε παίρνοντας πτυχίο Πολιτικών Επιστημών από το Πάντειο Πανεπιστήμιο. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία για δυο χρόνια κι ύστερα μετανάστευσε στο Βανκούβερ του Καναδά όπου ζει έως τώρα και παρακολούθησε αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Σαϊμον Φρεϊζερ.
Έχει γράψει τρία μυθιστορήματα, ένα μεγάλο αριθμό βιβλίων ποίησης που άρχισαν να εκδίδονται τα τελευταία χρόνια, αρκετά άρθρα, διηγήματα και μελέτες στα αγγλικά και στα ελληνικά που έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά, ανθολογίες και εφημερίδες στον Καναδά, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, Μεγάλη Βρετανία, στην Αυστραλία, Ρουμανία, Αυστρία, Ουγγαρία, Σλοβακία, Λίβανο, Σουηδία, Βραζιλία, Πακιστάν και στην Ελλάδα.
Η ποίηση του έχει μεταφραστεί στη Ρουμανική γλώσσα, στη Σουηδική, στην Ουγγρική, στην Αραβική, στα Ισπανικά, στα Γαλλικά, στα Γερμανικά, στη Σερβική, στην Πορτογαλική, Τουρκική, και στη Ρώσικη γλώσσα, στα Ουκρανικά, στα Ιαπωνικά, στα Κινέζικα, στα Ιταλικά, κι έχει παρουσιαστεί σε διάφορους φορείς των χωρών αυτών.
Η μετάφραση του στα αγγλικά Απάντων Γιώργου Σεφέρη, κατέληξε στις βραχείες λίστες των Ελληνικών Βραβείων Λογοτεχνίας για εκδόσεις του 2012.Το Σεπτέμβριο του 2017 βραβεύθηκε με το Πρώτο Βραβείο Ποίησης στο Διεθνές Φεστιβάλ Μιχαήλ Εμινέσκου, στην Κραϊόβα της Ρουμανίας.
ΣΧΟΛΙΑ
Σχετικές Αναρτήσεις
