ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ

Κρυμμένος πίσω από τη θάλασσα

αχολογά

σημαδεύει τον Αύγουστο

πυροβολεί το καλοκαίρι

Επιθανάτιος ρόγχος

στα φύλλα μέσα

που ετοιμάζονται να υποδυθούν

μία ακόμα μοιραία πτώση

Τα τραμπαλίζει ο άνεμος

σαν ηθοποιός

που καρτερούσε ώρα πολλή

να ξεστομίσει τις ατάκες του

και βγαίνει εμπρός τους με ορμή

Έτσι αλλάζει η σκηνή

Και τα τσαμπιά από κύματα

όλο μεστώνουν

όλο κερδίζουν τον αφρό τους

Έτοιμα πια να σε μεθύσουν

αν ολόχρονα μπορείς

να κερνάς τις εποχές σου

(ανέκδοτο)