Τη θάλασσα, λέει

Τη θάλασσα, λέει.

Γιατί δεν μου χαϊδεύεις τη θάλασσα;

καθώς

στα πόδια μας ανηφορίζει ένας καημός και ένα καράβι της γραμμής ανεπιφύλακτο, πλέει για λίγο και τινάζεται, μουσκίδι ο άνεμος και οι φτενές τζαμαρίες και τα λευκά ποπ κορν του μικροπωλητή – ματαιότης ματαιοτήτων, εξανίσταται.

Τη θάλασσα, λέει.

Γιατί δεν μου χαϊδεύεις τη θάλασσα;

Φωτό: Μαρία Καντ "Αρόδου"