ΙΑΜΑ

Όταν κάποτε τον Έννιο αναζήτησαν,
στη Ρώμη να τον πάνε από την Καλαβρία που ζούσε,
(δεν έλεγαν τι τον θέλανε, μυστικό κρατούσανε μεγάλο)
έψαχναν και ρωτούσαν: «Τον Έννιο που θα βρούμε;».

Μάταια όμως…
Κανείς δεν τον είχε δει.
Περίεργον πράγμα! Συνήθως στην αγορά εσύχναζε,
έψαχναν και ρωτούσαν: «Τον Έννιο που θα βρούμε;».

Άφαντος ο νεαρός…
Μια φωνή όμως γέρικη, παράμερα απεκρίθη,
« Άρρωστος είναι, φτιάχνει ίαμα».
Ακόμα και έτσι, είπαν: «Τον Έννιο, που θα βρούμε;».

Κι όταν ο γέρος τούς εξήγησε τον Έννιο που θα βρούνε,
εκείνοι αμέσως έτρεξαν.
Την πόρτα χτυπήσαν δυνατά
και ευθύς εμπήκαν μέσα.

«Έννιε, σε αναζητούσαμε,
άρρωστος μάς είπαν ότι είσαι».
Και το κεφάλι σήκωσε εκείνος με ηρεμία.
«Καλά σας είπαν, ψέμα δεν είναι.
Ίαμα φτιάχνω τώρα».

Πλησίασαν· μα δεν αντίκρυσαν
ίαμα κανένα,
μόνο κοντύλι και πλάκα.
Παραξενεύτηκαν…
Σηκώθηκε αυτός και ετοιμάστηκε.
Κάτι είχε καταλάβει που τον αναζητούσαν.
«Να πάρω και το ίαμα μαζί
ή στη Ρώμη θα φτιάξω άλλο;».

Συμπληρωματικό σημείωμα: Ο ποιητής Κόιντος Ένιος γεννήθηκε στις Ρωδαίες (Rudiae), μικρή πόλη της Καλαβρίας ανάμεσα στον Τάραντα και το Βρινδήσιο, της Κάτω Ιταλίας το 239 π.Χ.^] Φορέας τριών πολιτισμών, του Οσκικού, Ελληνικού και Λατινικού, προερχόταν από οικογένεια εύπορη της Μεσσαπείας και έλαβε επιμελημένη μόρφωση και κυρίως σπούδασε ρητορική και φιλοσοφία. Υπηρέτησε στο Ρωμαϊκό στρατό στη Νότια Ιταλία και αργότερα στη Σαρδηνία, ως εκατόνταρχος κατά την εκστρατεία του 215 π.Χ γνωρίζει τον Κάτωνα τον Πρεσβύτερο, ο οποίος τον πήρε μαζί του στη Ρώμη το 204 π.Χ.

Φώτογραφία: Quintus Ennius, Ρουδία, Λέτσε 239 – Ρώμη 169 π.Χ.). Ρωμαίος ποιητής.