Προς μελλοντικούς γονείς και
Φίλους της ατομικής εξέλιξης.
Προτού υπερασπιστείς την Ιερή
οικογένεια
Θα πρέπει με συνείδηση πρώτα
Να κοινωνήσεις
Θάρρος και Αλήθεια
Καμιά παραίτηση δε χωράει
αλλά και
Καμιά υπεροψία.
Θέλει πίστη
Στον αγώνα και στο σύνολο
-Σε αυτό που ανήκεις-
Βέβαια, η Ιερή οικογένεια πρέπει πιο Ιερή να γίνει
Καλλιεργώντας την αδιαφορία
και το ατομικό ενδιαφέρον.

Εσύ
Τίμιε Πιστέ αυτής της Θείας
Κοινωνίας
Που με βία ταΐζεις τα παιδιά σου
Που από τυχαίο γεγονός τα
Απέκτησες
Που από τυχαίο γεγονός τα
Εγκαταλείπεις
Πώς τολμάς
Να υποτιμάς την καθημερινή
επίθεση
Στην καρέκλα σου
Και στην Αγία οικογένειά σου
Λέγοντας
«Υπάρχουν και χειρότερα»
Όταν επιβάλλεται να λες
«Αξίζουμε. Το καλύτερο»
Αξιοπρέπεια.
Αφού υπάρχει.
Και το ξέρεις.
Και εσύ
που για μία καλύτερη καρέκλα
ζεις
Εσύ που ησυχάζεις με την ανάσα
του ενός λεπτού
και την αιώνια ανάσα
να διεκδικήσεις φοβάσαι
Πώς μπορείς
Να νοσταλγείς μία μόνιμη κρίση
πανικού.
Σαδιστικά υποστηρίζοντας
την Ιερή οικογένεια
Και οι -άνθρωποί σου-
Άγιοι πλέον έγιναν.
Για εκείνη τη μέρα που θα έρθει
ελπίζω
Τη μέρα που αντικείμενο
Δε θα είναι
Ο άνθρωπός σου
Ο διπλανός σου
Αλλά η ταπεινή καρέκλα σου

Παλεύω και ελπίζω για αυτή τη
μέρα
Που οι Άγιοι Πατέρες θα είναι πια
κωμωδία.
Για όλους.