Έχει ένα γυάλινο μάτι
Κι όποτε τον πιάνει πόνος
Το βγάζει και το ακουμπάει
απάνω στο χαρτί
Γητεμένες οι λέξεις απ' τη γυαλάδα του ματιού
Μια μια με τη σειρά στο χαρτί κατοικούν
Ώσπου το ποίημα να γραφτεί.
Ύστερα το βάζει στη θέση του
Και βγάζει το άλλο
Γυάλινο κι αυτό
Ξέρει από πόνο
μπορεί να διαβάσει το ποίημα.