Επιθυμία

Ήθελε τόσο να βρει τη λήθη.

Συχνά έψαχνε απεγνωσμένα σε παλιά
σεντούκια και σκονισμένα χαρτόκουτα
σε βιβλία δερματόδετα φιλοσοφίας
σε βιβλιοθήκες εθνικές και σε μουσεία.
Ζωγράφιζε τις νύχτες στο χώμα χάρτες
την ακριβή θέση του θησαυρού να εντοπίσει.

Tη λήθη τόσο ήθελε να βρει.

Να λυτρωθεί από την επιθυμία του αληθινού.

Σε χορταριασμένα λιθάρια
σε βράχους σμιλευμένους
σε ανθρώπινες μορφές που προσεύχονται
με τα χέρια απλωμένα
σε σκοτεινά κοχύλια που αντιβουίζουν
το γοερό κλάμα του βυθού
έψαχνε.

Ήθελε να βρει τη λήθη.

Αυτή τη φορά δεν έκανε λάθος.
Τον βρήκανε με μια πέτρα γύρω από το λαιμό
στα θολά νερά του Θερμαϊκού.

Κι αυτή η κουκουβάγια
δεν σταματούσε χθες το βράδυ...

Λίθος. Λήθη. Αλήθεια.

(Έπαιζες με τις λέξεις τελικά;)