Τα ερημωμένα σπίτια Δες, τα ερημωμένα σπίτια από μαράζι πώς πεθαίνουν. Κάμαρες που χτίστηκαν από αλλιώτικα όνειρα. Τραπέζια που φίλεψαν αγάπη. Τραγούδια που έσμιξαν τις Κυριακέςπίσω από τις γρίλιες. Άκου, τα σκαλοπάτια πώς τρίζουν και τις στέγες πώς ...
Την πτώση μάζευες του κόσμου,τα «θέλω» που σκοντάφτουν, πεσμένο χελιδόνι,ανέστιο έρωτα ή μια δουλειά να σε πετρώνει.Στο πρόσταγμα Γοργούς μην αναβλέψεις φως μουΤην πτώση μάζευε του κόσμου!Σου φόρεσαν μη σε θωρώ του Άδη σκούφο μπρος μουμα είδα μακριά ...
Σκηνικό των διακοπών μαςΗ ωραία-πόδια χόρευεκαι η χιουμοριστή ήταν στο μπαρή μήπως η χιουμοριστή χόρευεκαι η ωραία-πόδια ήταν στο μπαρ- και γι'αυτό θυμάμαι τα πόδια -ο ηδυπαθής προσπαθούσενα συγκρουστεί τυχαία με την ωραία-πόδιανα αγγίξει τους καρπού...
Ένα αθώο πουλί Ένα αθώο πουλί θρυμματίζεταιΚάτω από το βάρος της γήινης επίδρασηςΗ βαρύτητα νικητήςΣτο σώμα του ανοίγει χαράδρεςΤρέχουν νεράΣκύβεις να πιείςΤην ιστορία της γηςΜε τα φοβερά αδιέξοδαΤην πιο κρίσιμη στιγμήσαν άπιστος Θωμάςβάζεις το χέρι ...
Συν-ομιλία«Μα αν έφευγες δεν θ' άκουγες της κουκουβάγιας το σοφό τραγούδι.Ούτε το φως στα μάτια της θα αντίκριζες αν έφευγες. Πάντα να ξέρεις στην υπομονή φωλιάζει η γνώση.Να βλέπεις μέσα όχι απέξω.Να ακούς τη μελωδία που δομεί τη λέξη.Τον ήχο που πυ...
Exempla De Poetastri Phobia• φοβάταιΤα σκοτεινά υπόγειαΤο τελευταίοΑκριβώς πάνω από το μηχανοστάσιοΚατάστρωμα των πλοίωνΠου κάνουν ότι τάχα ταξιδεύουνΑλλά πηγαίνουν μόνοΣτυλίδα Γαλαξίδι ΩρωπόΚαι ύστερα πάλι πίσω• φοβάταιΤις κατώτερες σκέψεις των ανθρ...
(Ξ)ΕΠΕΣΕ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΑπό τα χειμερινά στα θερινάκαι πάλι πίσωΦοβάμαι ότι χάσαμε αυτό το κάτιστο δρόμο.Αν ο κόσμος φτιάχτηκε για εποχές τέσσερις,ξοδέψαμε πολλούς σπόρους στα χιόνιακαι μάταια αδειάσαμε τους σιτοβολώνες.Κι ας φώναζαν οι αρχηγέτες συνθήμ...
Η ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣΑπ' την βεράντα ακούγονται οι καμπάνες του Αγίου Νικολάου - μαχαίρια πουκόβουν στη μέση το απόγευμα.Στο μέτωπο λίγες σταγόνες ιδρώτα,σαν κουρασμένο νερό ξεκουράζονταιστα ματόκλαδα και κάπου κάπου ένατζιτζίκι τραγουδάει στα...
ΕΜΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΙΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΕΤΕΙΩΝ ΤΟΥ Εμείς που ζήσαμε παιδιά σε ολάκερη πατρίδα. Εμείς που προλάβαμε και ναυλώσαμεταξίδι οριζόντων στoυ Βορρά τις θάλασσες. Εμείς που γεννηθήκαμε και περπατήσαμε σεκρύσταλλα νερά και ρίμες περιβόλια, μα βαδίζο...
Χαμένο στυλόΕίχε ξημερώσει με τη λάμπα για ήλιοΌπως και τώρα, όπως και σαράντα χρόνιαΝτύθηκε την υπομονή και ξεκίνησεΠριν η πλατεία αγριέψει σαν ξυπνήσει η ΟμόνοιαΝα δει στο Μέτσοβο καρδιογράφημα τριγύρω.Είχαν πάρει σύννεφο απ' τα βουνά τα μάτια τουΚ...
Η θαλπωρή της κρύας θάλασσαςΗ θάλασσα σήμερα είναι μια βουτιά Κασάτα,θαλπωρή ωραίου παγωτού πουσε κρυσταλλώνει,με μια διαφάνεια αμέτρητου βυθούπου συλλαβίζεις τις πέτρες τουμία προς μίαόπως κομματάκια φρούτου.Δεν είναι που το αλλιώς είναι έτσι,αλλά π...
ΔιαρκείΌσο διαρκεί ένα τραγούδι έκανεμέσα στον ήλιο χειρουργείομε οκτώ φιάλες αίμα.Προκειμένου καύσωνος η ψυχήλιγόστεψε.Άδειο δοχείο το κορμίφτάνει τα όρια της τήξης,γίνεται εύπλαστοκερί ή ζυμάριγια τα το πλάσειςκαι να το σχηματίζειςεκ νέου.Οι ...
Δεν είναι οντάς ο τόποςνα στον ορίζουν με τις ώρες τουςνα τον διαγράφουν, να στον πατούν.Σου δείχνει ένας, «ο τόπος σουείναι ίσαμε εδώ, άλλο δεν κρίνω!»Φαρόπλοια οι τόποι, ξενυχτούνΜάνες, χωρίς δακτυλήθρα, κεντούνράβοντας καρδιές, νεφρά, σύννεφα ...
Ερωτική οφειλή Ήταν στην αρχή τα φιλιά λυτρωτικά,η μόνη λύση να εισέλθουν τα ερωτικά συμπλέγματα στις μανιώδεις γ-ραφέςΜα καταλάβαινες πως εκβίαζαν την κατάστασηΣυσπάστηκα, με σωστή κραυγή, καθαρήανάμεσα στα υγρά σου μέληκι ακινητοποίησα μια φλόγα στ...
ΤΥΦΛΟ ΣΗΜΕΙΟΜάτια που έπεσαν επάνω σουΚαι χτύπησανΣε ένα μπαρ, σε μια γωνιά του δρόμουΜε τη μεγάλη σκάλα Μπήκαν στην πορεία σουΈνα να γίνουνεΚορμιά και λαμαρίνεςΠου στύλωσαν τα πόδιαΚαι δε φύγανε απ' τη ζωή σουΌσο και να κοιτάνε δεξιά κι αριστερά Ένα...
Η καταδίκη και η απελευθέρωση του ποιήματοςΔεν υπάρχει άλλος τρόπος να ελευθερώσεις το ποίημα από το να το φυλακίσειςμέσα στο αμετάβλητο του βιβλίου.Την ώρα που το ποίημα τυπώνεται, καταδικάζεται και ταυτόχρονα απελευθερώνεται.Με το αμετάκλητο της σε...
Η σιδερένια εξώπορταΒγαίνω πάντοτε με δισταγμό από την πρώτη πόρταΚατεβαίνω τα σκαλιά, δεν κοιτάζω στην διπλανή αυλή τους γείτονες, συνήθως βαριέμαι τα τυπικάΚαλημερίζω την ελιά, περνάω δίπλα από τις τριανταφυλλιές,φτάνω στη βερικοκιά Μάταια νε...
