Η ποίηση είναι κώδικας ζωής, είναι ο τρόπος που περιγράφεται, ο τόπος και ο χρόνος βιωμένος. Ο τόπος που έζησε,που ασκήθηκε, που έπαθε, που έμαθε τον κόσμο ο ποιητής, είναι από τα κυρίαρχα της ποίησης του. Το Culture Bouk και το Γραφείο Ποίησης, στο πλαίσιο της αρχειακής καταγραφής των σύγχρονων ποιητών και ποιητριών στον " Τόπο των ποιητών " καταγράφει σε πρώτο επίπεδο το πως και το γιατί ο τόπος γονιμοποιεί το δημιούργημά του.
Ο τόπος των ποιητών είναι η πατρίδα της γραφής τους. Εσάς πως επηρέασε τη γραφή σας ο τόπος σας;
Ο τόπος μου σήμερα είναι η Θεσσαλονίκη. Παλιά ήταν πόλεις στη βόρεια Βρετανία όπου ζούσα για επτά χρόνια. Πριν ήταν η Καβάλα. Ο τόπος της γραφής επηρεάζεται ούτως ή άλλως από το πώς βιώνω, βάλλομαι, ερμηνεύω τον τόπο όπου ενοικώ σε κάθε παρόντα χρόνο. Η λογοτεχνία, η ποίηση, αποτελούν μια ξεχωριστή ενασχόληση ώστε να εκτείνονται σε πεδία που έχουν να κάνουν με τον σύγχρονο άνθρωπο μέσα σε ένα αστικό κέντρο. Προχωρώντας στην Θεσσαλονίκη, παρατηρώντας τον κόσμο, παρατηρώντας όλα όσα μπορεί να δει κανείς με γυμνό μάτι, μα κυρίως, εκείνα που οι άνθρωποι δεν διακρίνουν καν. Εκεί ακριβώς, πολλές φορές, μου δημιουργείται η αίσθηση, ότι μέσα σε όλες τις επιδερμικές πραγματικότητες που συναντά κανείς σε έναν περίπατο, στην ύπαρξη του ανθρώπου αλλά και της ζωτικότητάς του, υπάρχουν μερικές στιγμές προνομιούχες, που αντιπαλεύουν μεταξύ τους. Από τη μια το δώρο αυτό της σύνδεσης περιπάτου - αίσθησης - γραφής, κι από την άλλη, μια αποστροφή που μου φέρνει η πόλη που συχνά, με οδηγεί σε αδιαφορία για την γραφή - τη λογοτεχνία - την αμφιβολία. Όλα αυτά βέβαια, σε μια στοχαστική φαντασμαγορία. Ο τόπος μου αλλάζει. Ο κόσμος μεταβάλλεται. Η πεποίθηση ότι οφείλω να αντιμετωπίσω το αντιποιητικό περισσότερο από το ποιητικό. Μιας και ο ίδιος ο ποιητής αλλάζει, συνειδητοποιώντας αυτή την αλλαγή, αναζητά νέα εκφραστικά μέσα για μια καινούργια πόλη – για έναν άλλο τόπο που ανοίγεται κάθε στιγμή μπροστά του.