Ο τόπος των ποιητών είναι η πατρίδα της γραφής τους. Εσάς πώς επηρέασε τη γραφή σας ο τόπος σας;

Γεννήθηκα σε χώματα νησιωτικά, ανάμεσα σε λεμονανθούς και το γαλάζιο πέλαγο που τύλιγε τη γη μας. Τη γη μας που από τότε που θυμάμαι το κόσμο, μικρό παιδάκι, την κρατούσαν αιχμάλωτη κάποιοι ξένοι. Γεννήθηκα στη Κύπρο τη τελευταία δεκαετία της Αγγλικής κατοχής. Παιδάκι του δημοτικού έζησα τη βία των Άγγλων στρατιωτών που μπαίνανε στα σπίτια μας και ανακάτευαν τα πάντα να δουν αν κρύβαμε όπλα αλλά και το παιδικό μας θράσος να διαδηλώνουμε και να φωνάζουμε για ελευθερία. Και πριν προλάβουμε να χαρούμε τη πολυπόθητη ελευθερία άρχισε η αναμέτρηση με τη Τουρκία το 64 και τότε πρωτοζήσαμε τις αεροπορικές επιδρομές των Τούρκων.

Φάρμακο για όλα αυτά τα δυσάρεστα ήταν η ποίηση που διαβάζαμε στο σχολείο, ο Ελύτης, ο Ρίτσος ο Σεφέρης, ο Βασίλης Μιχαηλίδης, ο Μόντης και οι πρώτες απόπειρες γραφής, Όμως τα χειρότερα ήρθαν το 74. Γυρνώντας στη Κύπρο από τη Θεσσαλονίκη όπου σπούδαζα, έζησα πρώτα το προδοτικό πραξικόπημα, και την απειλή για τη ζωή μου γιατί ήμουν εναντίον των προδοτών. Κι ύστερα την Τουρκική εισβολή. Το πόλεμο, τις μάχες, τους βομβαρδισμούς, τη κατοχή, τους νεκρούς και αγνοούμενους φίλους και συγγενείς. Είδα το σπίτι που γεννήθηκα για τελευταία φορά ελεύθερο τον Αύγουστο του 74. Και το ξανάδα κατεχόμενο 35 χρόνια μετά. Και με περιμένει ακόμα ζωντανό μέσα στις μνήμες που με κυβερνούν, μνήμες που γίνονται πόνος, θλίψη, δάκρυ. Μνήμες που γίνονται λέξεις κι απλώνονται από το χαρτί ως το συρματόπλεγμα που χωρίζει τη γη μας στα δυο για ν' αγκαλιάσουν όλα όσα μας έκλεψαν. 

Σκέψεις και στίχοι σας για την Κύπρο μέσα στον κόσμο σήμερα.

Η κατοχή της μισής Κύπρου από τη Τουρκία συνεχίζεται εδώ και 48 χρόνια γιατί οι ισχυροί της γης και τα οικονομικά συμφέροντα προστατεύουν τον καταχτητή. Οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ που μιλούν για τη προστασία των λαών τι έκαναν; Απλά καλύπτουν τη Τουρκία γιατί αυτό απαιτούν τα οικονομικά συμφέροντα. Όσο για τη Ρωσία διάβαζα προχτές για τις δηλώσεις του υπουργού των εξωτερικών Λαβρόφ για το παραλληλισμό της επέμβασης της στην Ουκρανία με την δημιουργία της "Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου" Έμμεση αναγνώριση της κατεχόμενης Κύπρου γιατί αυτό επιβάλλουν τα συμφέροντα τους. Κατά τα άλλα όλοι μιλάνε για δικαιοσύνη (όπως τους βολεύει) και τα εγκλήματα τους θα συνεχίζονται.



ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ

Κλείσε το βιβλίο
το παραμύθι τέλειωσε
η προσμονή χωρίς τέλος
όσοι απομείναμε
μετράμε χαρακιές
στη καρδιά του καλοκαιριού
και γραμμές στην ιστορία
πράσινες, κόκκινες…
σκοτάδι…


ΚΑΘΕ ΙΟΥΛIOΣ ΦΕΥΓΕΙ

Κάθε Ιούλιος
μια ρωγμή
χαραγμένη στο χρόνο
ένα σπάραγμα της μνήμης
κι' αναμονή που σβήνει αδικαίωτη
σαν φλόγα κεριού
στην δροσερή αύρα της νυκτός

Κάθε Ιούλιος
ένα ταξίδι
στις ράγες της επιστροφής
ένα βαγόνι που ανατρέπεται
σε ανομολόγητες διαδρομές
και το βάρος των σταυρών
ασήκωτο.

Κάθε Ιούλιος
φεύγει
με τα συνθήματα γραμμένα
στις καλένδες
με τις φωνές να σβήνουν
σε αδιέξοδες διαδρομές
κι εμείς μετράμε χρόνια δίσεχτα.


ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ

Ο χρόνος σταμάτησε
στη εποχή της θλίψης
κι άφησε ένα δάκρυ
να μουσκεύει τη μνήμη
σε κάθε οδοιπορικό
πίσω απ' το συρματόπλεγμα.