Ο τόπος των ποιητών

Η ποίηση είναι κώδικας ζωής, είναι ο τρόπος που περιγράφεται, ο τόπος και ο χρόνος βιωμένος. Ο τόπος που έζησε,που ασκήθηκε, που έπαθε, που έμαθε τον κόσμο ο ποιητής, είναι από τα κυρίαρχα της ποίησης του. Το Culture Bouk και το Γραφείο Ποίησης, στο πλαίσιο της αρχειακής καταγραφής των σύγχρονων ποιητών και ποιητριών στον " Τόπο των ποιητών " καταγράφει σε πρώτο επίπεδο το πως και το γιατί ο τόπος γονιμοποιεί το δημιούργημά του.

9-Γυναίκα με καπέλο, 50Χ35 εκ., ακρυλικό σε καμβά

27-Κατασκευή σε πλεξιγκλας ΙΙ, 24Χ24Χ10 εκ.

26-Κατασκευή σε πλεξιγκλας, 24Χ23Χ10 εκ.

25-Ενσυναίσθηση, 50Χ35 εκ. κάρβουνο σε χαρτί

24-Ύπαρξη, 50Χ35 εκ. κάρβουνο σε χαρτί

Αγγελική Σιδηρά

new-portrait-template-1.jpg-

Ο τόπος των ποιητών είναι η πατρίδα της γραφής τους. Εσάς πώς επηρέασε την γραφή σας ο τόπος σας;

Τόπος μου είναι τα βιβλία μου. Είναι το Μαγικό βουνό, ο Παρνασσός, που όντας στα πέντε μου φυματική έμεινα σχεδόν ένα χρόνο στην Αράχοβα. Είναι ο Πύργος των Καταιγίδων που από το παράθυρό του ακούω αδιάλειπτα την Κατερίνα να φωνάζει: Χήθλιφ, Χήθλιφ.

Είναι ο καμένος πύργος, ο Ρότσεστερ τυφλός να με καλεί χιλιάδες μίλια μακριά κι εγώ ν' ακούω την φωνή του και να τρέχω, να τρέχω…

Είναι τέλος η Αθήνα, ο τόπος που γεννήθηκα, μεγάλωσα και αγαπώ. Στα σοκάκια της Πλάκας βαδίζω και ακούω φωνές από το παρελθόν, νιώθω να μ' αγκαλιάζουν οι παραδόσεις από τα χρόνια τα παλιά. 


Σκέψεις και στίχοι σας για την Ελλάδα μέσα στον κόσμο σήμερα.

Σαν απάντηση θα παραθέσω ένα ποίημά μου από την συλλογή μου ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΑ ΚΟΝΤΆ


ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ-ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ


Ἡ γιορτή. Τὸ κοριτσάκι. Πείνα.

Κατοχή. Ἀποκλεισμός.

Τὸ γλίστρημα ἀπ' τὶς σκάλες.

Ἡ Ἑλλάδα. Ὁ Εὐαγγελισμός.

Ὁ λευκὸς κρίνος.

Χαῖρε κεχαριτωμένη

Ἡ ἄσπρη μπλούζα της ἡ γιορτινὴ

κόκκινη, κατακόκκινη

στὸ αἷμα βουτηγμένη.

Ἐπειγόντως. Στὴν κλινική ὁδοῦ Ἀριστομένους.

Μὲ τὸ καρότσι τοῦ μανάβη

ποὺ λίγο πρὶν

κουβάλαγε τοὺς πεθαμένους.

Στην Πατησίων ὁδοφράγματα

Δώδεκα ράμματα.

Δωσίλογοι, μαυραγορίτες

πολίτες θύματα και θύτες.

Οὐρές, οὐρές γιὰ τὰ συσσίτια.

Ἡ σημαία κυματίζει μεσίστια.

Ἡ μιζέρια κι ὁ τρόμος.

Ὅμως…

ἡ χαρμόσυνη μέρα θὰ φθάσει

κι ἄλλες… κι ἄλλες…

τὸ κορίτσι ξαφνικὰ θὰ γεράσει.

Τὸ σημάδι στὸ σαγόνι ἐπιμένει

κι ἡ Ἑλλάδα

Ἑλλάδα ποὺ ξανά καὶ ξανὰ ξαποσταίνει.

Δημήτρης Αθανασέλος - «Το πρόσωπο εντός μου»
Ο ΗΡΩΑΣ ΠΕΦΤΕΙ, της Έλσας Κορνέτη - Κριτική από το...
 

ΣΧΟΛΙΑ

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Γίνετε ο πρώτος που θα υποβάλει ένα σχόλιο
Guest
Πέμπτη, 28 Σεπτεμβρίου 2023

Captcha Image

Υποστηρικτές

Για να λαμβάνετε ενημέρωσεις, για όλες τις δράσεις του Culture Book, εγγραφείτε στο newsletter μας


© 2015 - 2020 Γραφείον Ποιήσεως. All Rights Reserved