*

Ωμο- λογία

Ένα φθαρμένο φουστάνι
μου στενεύει τα γόνατα
Κορίτσι εγώ κι εσύ μόνο αγόρι
Το άγουρο σου πνεύμα
φοράει τρίχες
καμώνεσαι πως τις ξυρίζεις
με τη λεπίδα του Κένταυρου
Να περπατώ συνήθισα
ώσπου να μεγαλώσεις
πάνω στου γκρεμού την πλάτη
Κι όλο έβρισκα μια σκάλα
από άσπρα καλοκαίρια
να κατεβώ
να περπατήσω τη θάλασσα
με των πελμάτων την καμπύλη
κι εκείνη να στεγνώνει
τ'αρμυρά της χνώτα πάνω μου
Αφού εσύ
χαίτη αλόγου
φύκι του βράχου
χρώμα δειλινού
ανθισμένο μου παιδί
στου κήπου την άκρη
ακάνθους μεγαλώνεις

Η Νικολέττα Λυμπεροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα τον Μάρτιο του 1979. Όπως η ίδια λέει είχε την τύχει να μεγαλώσει με μια γιαγιά που της έλεγε, σαν παραμύθια, δημοτικά τραγούδια. ξεκίνησε μαθήματα πιάνου, σε ηλικία μόλις 5 ετών και στη συνέχεια ασχολήθηκε και με την φωνητική. Σπούδασε Ψυχολογία, Θέατρο και Δημοσιογραφία. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος για κάποια χρόνια στον περιοδικό τύπο, στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση, όμως τα τελευταία δέκα χρόνια ασχολείται με την ιδιωτική άσκηση του επαγγέλματος της ψυχολόγου-ψυχοθεραπέυτριας. Τα τελευταία 20 χρόνια είναι η φωνή πίσω από τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά διαφημιστικά σποτ και ντοκιμαντέρ, ενώ από το 2011 είναι η επίσημη Ελληνική φωνή σε εφαρμογές λόγου όπως gps και φωνητικά applications.Έχει βραβευτεί για την εθελοντική της δράση και την κοινωνική της προσφορά ειδικά στον τομέα υποστήριξης θυμάτων κακοποίησης όπως και μονογονεικών οικογενειών, από διάφορους φορείς όπως η Unesco. Σε αναμονή έκδοσης της πρώτης συλλογής ποιημάτων της από τις εκδόσεις Άπαρσις, παρουσιάζεται με δύο ποιήματα της από την συλλογή "Ερωτογραφία".