Στο πλαίσιο της παγκόσμιας ημέρας ποίησης το Γραφείον Ποιήσεως παρουσιάζει την ενότητα «Σύγχρονοι Έλληνες ποιητές και Ελληνίδες ποιήτριες αυτοανθολογούνται» σε μια προσπάθεια να παρουσιαστεί η σύγχρονη ελληνική ποίηση με ανέκδοτα ποιήματα.
ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ
Πήγα στο πατρικό μου και προσκύνησα
εκεί που κάποτε υπήρξα
βρέφος νιογέννητο
στην αγκαλιά της άγιας μάνας
τέσσερις τοίχους είδα που καθόριζαν
το μέγεθος του λίγου χώρου
μέσα στ' απέραντο, εκεί που άφησα
το πρώτο βρέφους κλάμα
ακόμα ολοφάνερα σχεδιασμένο
σε δυο μεγάλες πέτρες δυτικά
εκεί απ' όπου κούρσευε ο γαρμπής
σημάδια ανεξίτηλα στην πέτρα
κι ήταν θαμπό εκεί στη σκοτεινιά
πρώτη φορά το φως που αντίκρυσα
κι είπα
σκληρός ο χρόνος μες στο άχρονο.
Πήγα στο πατρικό μου και προσκύνησα
το χώρο που τα πρώτα βάδισα βήματα
μοναχικό και σφαλισμένο παραθύρι,
πόρτα πεσμένη στ'ανατολικά
σαν θα `θελε διάπλατα το δρόμο
να μου δείξει μια μέρα που θ' ακολουθούσα
κι είπα
απλός θεέ μου που `ναι ο κόσμος
απλή θεέ μου που `ναι η ζωή
κι είπα
απτός θεέ μου που ` ναι ο μονόδρομος
προς την απτή μεγαλωσύνη.
Ο Μανώλης Αλυγιζάκης είναι Ελληνο-Καναδός ποιητής, συγγραφέας και μεταφραστής. Είναι ο πιο πολυγραφέστερος συγγραφέας-ποιητής της ελληνικής διασποράς. Είναι αναγνωρισμένος για την ικανότητά του να μεταφέρει εικόνες και σκέψεις με έναν πλούσιο και υποβλητικό τρόπο που αγγίζει τον αναγνώστη με ανεπανάληπτο τρόπο. Έχει γράψει τρία μυθιστορήματα και πολλές συλλογές ποίησης, τα οποία κυκλοφορούν σταθερά ως δημοσιευμένα έργα. Τα άρθρα του, τα ποιήματά του και τα διηγήματά του σε ελληνικά και αγγλικά έχουν εμφανιστεί σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες ανά τον κόσμο. Η ποίηση του έχει μεταφραστεί και έχει δημοσιευτεί σε μορφή βιβλίου ή σε περιοδικά σε διάφορες χώρες.