Οι ποιητές αυτοανθολογούνται

Στο πλαίσιο της παγκόσμιας ημέρας ποίησης το Γραφείον Ποιήσεως παρουσιάζει την ενότητα «Σύγχρονοι Έλληνες ποιητές και Ελληνίδες ποιήτριες αυτοανθολογούνται» σε μια προσπάθεια να παρουσιαστεί η σύγχρονη ελληνική ποίηση με ανέκδοτα ποιήματα.

9-Γυναίκα με καπέλο, 50Χ35 εκ., ακρυλικό σε καμβά

27-Κατασκευή σε πλεξιγκλας ΙΙ, 24Χ24Χ10 εκ.

26-Κατασκευή σε πλεξιγκλας, 24Χ23Χ10 εκ.

25-Ενσυναίσθηση, 50Χ35 εκ. κάρβουνο σε χαρτί

24-Ύπαρξη, 50Χ35 εκ. κάρβουνο σε χαρτί

Γιώργος Χουλιάρας - Πηνελένη/Η χρησιμότητα της ομορφιάς

-
ΠΗΝΕΛΕΝΗ

Για εμένα όλοι έρχονται
ενώ ένας σε εκείνη επιστρέφει
Πώς γίνεται να τη ζηλεύω
αν αυτό είναι εξαρχής γνωστό;

Ας λένε όλοι ό,τι θέλουν
Ποτέ δεν με ένοιαζε τι έλεγαν
Μήπως νομίζουν πως δεν ξέρω;
Γνωρίζω το παιχνίδι της

Ούτε μια ραπτομηχανή του χρόνου
κάνοντας ότι δεν ξέρει να γυρίζει
γύρω της συγκεντρώνει μνηστήρες
απελπισμένη μήπως με μιμηθεί

Αλλά ποια Αμαζόνα θα δεχόταν
να πάρει ούτε το μισό της στήθος;
Ποιος Κένταυρος αξύριστα πόδια;
Ποιο τέρας θα ήθελε την ουρά της;

Άλλα προβλήματα πρέπει να λύσω εγώ
Με τρώνε τα λίγα τρωικά που έχω μάθει
Σε άλλη γλώσσα τρίζει τώρα το κρεβάτι
Βαρέθηκα τα μήλα αυτού του παραδείσου

Περνούνε βέβαια και τα χρόνια
Δεν είμαστε αυτοί που ήμασταν
χωρίς να έχουμε γίνει άλλοι
χωρίς να ξέρουμε τι θα απογίνουμε

Έτσι μου έρχεται δώρο παράλογο
έξω από τα τείχη να προτείνω
την κοιλιά μου να γεμίσουν όσοι μέσα
στην πόλη θα γεννηθούν κατακτητές

Γιατί πολύ με ενοχλεί εκείνος ο τυφλός
που ούτε στα όνειρα δεν θα με βλέπει
Σε εσένα, Ελένη, μου λέει, γράφουν όλοι
ενώ γράμματα βλέπω για την Πηνελόπη

Για εμένα λένε πως γράφουν όλοι
ενώ γράμματα στέλνουν στον εαυτό τους

[από τις Μυθογραφίες]

*

Η χρησιμότητα της ομορφιάς

Είναι τόσο όμορφα χρήσιμη αυτή η κούπα
που υγρό χωρίς να φεύγει από τα χέρια μου
κρατά συνεχώς το πρώτο ρόφημα της ημέρας
ώστε καθώς αρχίζει πάλι να αναδεύεται
η σκέψη μέσα στην κούπα του μυαλού
δεν μπορώ παρά να συμπεράνω ότι τίποτε
δεν είναι χρησιμότερο από την ομορφιά
όπως εσύ κάθε πρωί άλλωστε μου θυμίζεις

αν και ακόμη θα κοιμάσαι κάπου μακριά


 Ο Γιώργος Χουλιάρας (Εικονομαχικά, 1972, Δρόμοι της μελάνης, 2005, Λεξικό αναμνήσεων, 2013) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη (1951) και έζησε πολλά χρόνια στη Νέα Υόρκη, πριν επιστρέψει από το Δουβλίνο στην Αθήνα. Το 2014 τιμήθηκε με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για την καινοτόμο γραφή του και το σύνολο του έργου του. Σημαντικό μέρος της δουλειάς του έχει δημοσιευθεί στα αγγλικά και σε μεταφράσεις σε άλλες γλώσσες. Υπήρξε συνιδρυτής των περιοδικών Τραμ και Χάρτης και επιμελητής λογοτεχνικών και επιστημονικών περιοδικών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ έχει εκλεγεί Πρόεδρος της Εταιρείας Συγγραφέων.

Χλόη Κουτσουμπέλη - Περιμένοντας τον Γκοντό/Τοιχογ...
Αγγελική Πεχλιβάνη - Όνειρο στον Πύργο Ηλείας/​Σφά...
 

ΣΧΟΛΙΑ

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Γίνετε ο πρώτος που θα υποβάλει ένα σχόλιο
Guest
Πέμπτη, 21 Σεπτεμβρίου 2023

Captcha Image

Υποστηρικτές

Για να λαμβάνετε ενημέρωσεις, για όλες τις δράσεις του Culture Book, εγγραφείτε στο newsletter μας


© 2015 - 2020 Γραφείον Ποιήσεως. All Rights Reserved