ΔΙΑ ΦΗΜΗΣ

          «ἤδη δὲ πτερόεσσα πολύστομος ἵπτατο Φήμη»
           Νόννος ο Πανοπολίτης, Διονυσιακά

Αν η Φήμη πετά
Αν φορά τα φτερά
Κι από στόμα σε στόμα
Πεταλούδα γυρνά

Τότε αυτή
που βουτά στις στοές
που ρηχά καταδύεται
και τα σταντ στα βαγόνια
μαζικά κατακλύζει

Τότε αυτή
που απόλυτα
δυναστεύει την όραση
κι από βλέμμα σε βλέμμα
παρωπίδες φορά

Τότε αυτή
που ακκίζεται
καθώς σέρνεται ιπτάμενη
με φτερά κατσαρίδα
δι' αμφίβολης φήμης

Διαφήμιση θα 'ναι. 

*

ΕΙΝΑΙ ΣΚΗΝΗ

«[…] πως είναι οι γραμμές Αχέροντας
πως ο συρμός δεν είναι παρά η λέμβος
πως τα εισιτήρια υποκαθιστούν τα κέρματα
στο στόμα των νεκρών
κι ακόμα ότι οδηγός
είν' ο ψυχοπομπός. […]»
Τασούλα Καραγεωργίου, «Οι παρομοιώσεις».
Από την ποιητική συλλογή Το μετρό.

Οι αποβάθρες τούτες δω
δεν στέκουν σε λιμάνι
Μήτε Αχέροντας κυλά
Μήτε βαρκάρης λάμνει
Μήτε απαιτείται οβολός
Μήτε είναι τα βαγόνια
βάρκες στον Άδη που οδηγούν
στη λήθη που απολήγουν
κι αλέ ρετούρ στην πρύμνη τους
διόλου δεν σηκώνουν.

Οι αποβάθρες τούτες δω
δεν είναι αποβάθρες.
Είναι σκηνή θεατρική
μ' υπόγειες παραστάσεις.
Μονόπρακτα αλλεπάλληλα
στα βάθη ανεβαίνουν
πιστή αναπαράσταση
ηρώων που κατεβαίνουν.
Κομπάρσοι είναι οι ήρωες
Κομπάρσοι μα δαιμόνιοι
Ηθοποιοί δεινότατοι
Υποκριτές δαιμόνοι.

Υποκριτές δαιμόνοι.
Θεατρίνοι ανεξάντλητοι.

Οι αποβάθρες τούτες δω
δεν είναι αποβάθρες.
Είναι σκηνή θεατρική.
Μ' αυλαία που δεν πέφτει.

Ο Γιάννης Στρούμπας (1973) είναι φιλόλογος. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές, δύο τόμους δοκιμίων, δύο ανθολογίες (Αλέξανδρος Σούτσος και Αργύρης Χιόνης), ενώ συνεργασίες του φιλοξενούνται σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά. Τελευταίο του βιβλίο η μελέτη «Η ασάφεια των ορίων». Το υπερλογικό στοιχείο στο λογοτεχνικό έργο του Αργύρη Χιόνη (Σμίλη, Αθήνα 2021).