Ελένη Τζατζιμάκη - Πίσω στο νησί (ο τελευταίος διάλογος)/Το ρολόι του τοίχου (Στη μνήμη της Τ.)
Πίσω στο νησί (ο τελευταίος διάλογος)
Στη μνήμη της Κατερίνας Αγγελάκη-ΡουκΘα έρθει η μέρα που και οι ποιητές θα σκηνοθετούν τον θάνατό τους.
Όχι νταμάρια, όχι στυλιάρια, όχι ραφές
Μονάχα κινητά τοπία και φίλους απ' το παρελθόν
Κι αγγίγματα που απότομα ξυπνούν τη σάρκα
Και σάρκες που λιγώνουνε στα αγγίγματα
-είναι κι ο έρωτας, ακόμη, ένα θέμα προς συζήτηση.
Όχι όμως κλάματα
Όχι, όμως, δάκρυα τώρα.
Με το μικρό σου χέρι θα καθαρίσεις λίγο λίγο τη σιωπή
Ώσπου να θρέψει η μιλιά των αθανάτων.
Κι αν κάποιοι είπαν τα ποιήματα μια χιλιοειπωμένη ευαισθησία,
Εκείνα ξέρουν κι απαντούν στη γλώσσα σου.
Άφατη μνήμη μόνο ο χρόνος της καρδιάς
Μα εσύ τραγούδησες.
Δεν ξέρεις να πεθαίνεις.
(«Το εγγυάσαι;» είπες.)
*
Το ρολόι του τοίχου (Στη μνήμη της Τ.)
Το ρολόι του τοίχου τις νύχτες βγάζει πόδια και περπατάει.
Κάνει τον γύρο του δωματίου
Ύστερα πλένεται στο νεροχύτη
Κι έτσι βρεγμένο
Γεμίζει τον τόπο με νερά
Κι αρχίζουν να γλιστρούν
άγαρμπα οι ώρες
Μία, δύο, τρεις …
Και μέσα απ' την πλημμύρα του σπιτιού
Τρέχω με κουβά και με αγκίστρι
να ψαρέψω αριθμούς:
Τόσοι
Τόσες
Τόσο
Ήταν.
Το ρολόι του τοίχου τα βράδια κάνει θόρυβο πολύ
Οι δείκτες του
χτυπάνε δυνατά
σφυρίζουν ανταρσία
και βάζουνε τα γέλια
κάθε φορά
που τους ισιώνω:
Πότε έτσι
Πότε αλλιώς
Οι ώρες πέρασαν.
Θέλω να σπάσω το ρολόι του τοίχου
Μα εκείνο γίνεται αμφίβιο
Βάτραχος από πρίγκιπας
Γλοιώδης σαλαμάνδρα
Που σέρνεται αργά μες στα σεντόνια μου:
καρφώνει με το ρύγχος της
το κρύο μαξιλάρι
και μ' ένα άγριο τικ-τακ
σφυρίζει πέναλτι.
Η Ελένη Τζατζιμάκη γεννήθηκε το 1986 στην Αθήνα. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Sorbonne IV). Ως φιλόλογος, έχει εργαστεί σε πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με στόχο τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού σε μετανάστες, ενώ, παράλληλα, ασχολείται ερευνητικά με ζητήματα Φύλου και Πολιτισμού στη
Λογοτεχνία. Το 2009 εκδόθηκε η πρώτη της ποιητική συλλογή, "Η μαγεία της Άνωσης", η οποία συμπεριλήφθηκε στις υποψηφιότητες για το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα του περιοδικού Διαβάζω (2010), επίσης συμμετείχε στο Πρώτο Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών του ΕΚΕΒΙ (2011), ως προτεινόμενη από το περιοδικό "Ποιητική". Ακολούθησαν οι ποιητικές συλλογές "Μετά την ενηλικίωση" (Μελάνι, 2012) και "Σε ποιον ανήκει μια ιστορία;" (δίγλωσση έκδοση, ελληνικά-αγγλικά, Μελάνι, 2015). Ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική, ως τραγουδίστρια, στην Ελλάδα και στη Γαλλία.
ΣΧΟΛΙΑ
