Άτιτλο όπως το σύννεφο

Κοίτα αυτές τις ράγες, κοίτα το σώμα μου
ν' απλώνεται γιγάντιο στους ορίζοντες
καπνίζοντας στριφτά από συγχωροχάρτι.

Κοίτα τα μάτια μου
να κοντοστέκονται σαν σύννεφα στα όρια της λογικής σου
και τα χείλη μου
που έχουν φιλήσει δέρματα
στρωμένα με κάρβουνο και χιόνι.

Κοίτα τους μώλωπες στους ώμους μου
απ' τις δαγκωνιές του ήλιου
όταν αγάπη ψέλλιζα στην έρημο
και το στόμα μου κατέρρεε.

Κοίτα τους κήπους που έχτισαν στον λαιμό μου
ψηλούς σαν τις κατοικίες των πόλεων
για ν' ανεβαίνει ο εργάτης απ' τη σκαλωσιά
και να κολατσίζει με τον Θεό του.

Κοίτα με ολόκληρο για μια στιγμή
κι ύστερα αποχαιρέτησέ με -
δύω νωρίτερα από φιλί
κι ανατέλλω με εσένα.

*