Σαν έπαυαν ημέρες θλιβερέςΜε το πυκνό μούσι,Καλαμιώνας να κρύβεται χαμόγελο ανεστραμμένο,Ερχόταν η στιγμή ν' αποδημήσουμε.Σαν ξυριζόμουν να μας δεξιωθείΗ λευτεριά, αιώνες δυο ν' ανταμωθούμε,Πληρώναν το προνόμιο τα πουλιάΝα έχουνε φτεράΚαι η πτήση τέλ...