ΕΛΙΚΑ

Μιανιασμένα ύδατα που έχουν εκτραπεί είμαστε.

Κλοτσάμε, τρυπάμε κοτρόνες και βράχους,

ξεγυμνώνουμε και επιταχύνουμε.

Γοητευμένοι από το νόμο της έλξης

καταστρέφουμε και δημιουργούμε.

Τα βουνά το ξέρουν.

Στο αντιβούισμα των γέλιων των κεραυνών γεννιόμαστε.

Το γνωρίζουν και οι κάμποι.

Στο εμβριθές σχίσιμο της γαίας,

ρέουμε καρποφόροι, έτοιμοι για άρμεγμα.

Συλλέγουμε τις στιγμές όπως οι μέλισσες τη γύρη

με κεντρί και βούισμα.

Ύλη για χέρι δυνατό,

έτοιμο να αδράξει το πρωτογενές.

Ο Άνθρωπος το κατέχει τούτο.

Στο γέρσιμο της κεφαλής που διψά κοχλάζοντας
εισβάλλουμε.

Πηγή και φορέας,

πόλεμος και απελευθέρωση σε κάθε μετατόπιση της κλίσης
είμαστε.

Κάθε δρόμος μια διπλή έλικα,

κάθε σκοπός ένας κυματισμός σκέψης.