Ποίημα εν υπνώσει

Να σε διαβρώνουν τα νερά
και ποίημα να μη γίνεσαι
ωτακουστή των ουρανών
βεβαιωμένο θραύσμα
Μην εικονίζεις θάνατο
Τη στυγερή τη θάλασσα
ποτέ να μην μιμείσαι
τη νύχτα την πολύθροη
και τον αγχίθεο γνόφο

Ο λίθος αναπόφευκτος
και η λευκότητα ιονίζει
Άκου:
κελαηδισμός πληθυντικός
και λέει τη λιβιδώ λιβάδι -
με τέτοιους πάντα λυρισμούς
μυθοζωεί το φως σου
ως να επιστρέψει στη σιωπή της
η φωνή
τ' όνειρο στη φωτιά του