Με τον Οδυσσέα Ελύτη στον Ψαθόπυργο

Δειλινό. Η θάλασσα ήταν σχεδόν ακύμαντη. Λίγοι διαβάτες. Συζητούσαμε για τα τοπωνύμια. Θα πρέπει, λέγαμε, να υπήρχε κάποτε ψάθινος πύργος εδώ. Σίγουρα θα είχε καλαμιές ή και ψαθιά που συχνά βρίσκονται στους βάλτους. Η Μαρία έβγαζε φωτογραφίες.

Πέντε, έξι παιδιά έπαιζαν μπάλα. Οι φωνές τους έτρεχαν, έτρεχαν πιο πολύ κι απ' τα πόδια. Περάσαμε πλάι τους. Σταμάτησαν για λίγο το παιχνίδι. Αφού προχωρήσαμε, ακούσαμε να φωνάζουν όλα εν χορώ Οδυσσέαααα.