Την Μαρία Σερβάκη είχα να την δω αρκετό καιρό προτού πεθάνει. Δεν πρόλαβα να την αποχαιρετήσω, παρά στην κηδεία της, την 19η Ιουνίου 2015, στο Νεκροταφείο Βύρωνα. Είχαμε πάει με την Μαρία Κυρτζάκη, η οποία είχε προβλέψει ότι θα είμαστε μετρημένο...
Όταν άνοιξα την πόρτα του γραφείου του στο Πανεπιστήμιο του Ντέηβις τον Νοέμβρη του 1992, ο Γκάρυ Σνάιντερ στεκόταν μπροστά στο μεγάλο ανοιχτό παράθυρο. «Κοίτα», μου λέει δείχνοντας τα δέντρα από τον έκτο όροφο του γραφείου του, «είναι κέδροι, οξιές,...
Ένας καφές με τον Νίκο ΚαρούζοΤον Νίκο Καρούζο τον γνώρισα και τον συναναστράφηκα λίγο. Μου έδειξε εκτίμηση και συμπάθεια ευθύς εξαρχής. Κάποια στιγμή είχε έρθει στο σπίτι μου με μια κοινή μας φίλη. Εγώ, πολύ νέος, εκείνος, σπουδαίος πια. Μια μ...
«Ένα ποτάμι πέρασε μέσα από το σπίτι Γιάννη και τα πήρε όλα: ποιήματα, βιβλία, ζωγραφιές. Αυτά όμως που μείναν μέσα στο μυαλό μου κανείς δεν μπορεί να μου τα πάρει». Λόγια του σπουδαίου ποιητή και φίλου Μιχάλη Κατσαρού, που θα χρειαζόταν να γράψω ολό...
Η μαθητεία στον ΧριστιανόπουλοΈχω μαθητεύσει δίπλα στον Χριστιανόπουλο, ο οποίος με βοήθησε στα πρώτα μου λογοτεχνικά βήματα. Οι τρεις πρώτες ποιητικές συλλογές μου έχουν δημοσιευθεί από τις δικές του εκδόσεις, της Διαγωνίου. Με τον ποιητή με συνδέει...
Ένα ρήμα, ένα τηλεφώνημαΤρίτη, 19 Νοεμβρίου 1991. Η σελίδα βιβλίου της Καθημερινής, που είχα την επιμέλειά της, αφιερώνεται στον Οδυσσέα Ελύτη και τα Ελεγεία της Οξώπετρας. Στο πάνω μισό της ο Άρης Μπερλής, φίλος αγαπημένος, γράφει για την «ποίηση το...
Τα χρόνια που έζησα με τον Ορέστη ΑλεξάκηΌταν ο Ορέστης μιλούσε για τον ορίζοντα, εννοούσε κάθε γραμμή πέρα από την οποία το βλέμμα αδυνατεί να προχωρήσει. Θεωρούσε λοιπόν ότι οι τοίχοι του δωματίου, οι πλευρές του βιβλίου του οποίου βλέπουμε μόνο το...
Μικρή ιστορία με τον Αργύρη ΧιόνηΣυνάντησα τον Αργύρη Χιόνη αρχικά στα βιβλία του. Η ποίησή του, ουσιώδης και ονειρική, βαθύτατα ανθρώπινη και υπερβατική, με είχε συνεπάρει. Όταν αργότερα γνωριστήκαμε και γίναμε φίλοι, συζητούσαμε για διάφορα θέματα,...
Καφές στη ΔεσκάτηΠεραστικός απ' τη Δεσκάτη ένα καλοκαίρι, είπα να δροσιστώ λιγάκι στην περίκλειστη σαν κούπα πλατεία της. Έπινα τον καφέ μου, που λες, κάτω απ΄ το πλατάνι, όταν αίφνης -ποιος να το 'λεγε! – κάθεται στο τραπέζι μου αμίλητος ...
Για τον Μίλτο Σαχτούρη(απόσπασμα από εκτενέστερο κείμενο)Τον Μίλτο Σαχτούρη για πολλά χρόνια προσπαθούσα να τον γνωρίσω από κοντά, που κάτι τέτοιο δε θυμάμαι να επιδίωξα ποτέ άλλοτε και για κανέναν. Εκείνος όμως όλο προφασιζόταν αρρώστιες και κακοδιά...
Θα αρκούσε ένας μόνο στίχος του για να τον συστήσεις:«Ανασήκωσε την πλάτη κι απόσεισέ τους, Πενταδάχτυλέ μου».Από το ποίημά του «"Στιγμές" της εισβολής», στίχος άρρηκτα συνδεδεμένος με την οδύνη και τον καημό που προκάλεσε η τουρκική εισβολή. Στίχος ...
Με σπουδαίο ποιητή….Θυμάμαι τον Ντίνο Χριστιανόπουλο. Ιδίως τα μάτια του που τρυπούσαν τσιμέντο, αλλά γίνονταν και ήρεμη θάλασσα όταν γλύκαινε. Μιλούσε πολύ για τα πάντα πράγμα περίεργο για ένα ποιητή μικρών και δραστικών ποιημάτων. Είχε έλθει σ...
Γνώρισα τον ελληνομεξικανό ποιητή Ομέρο Αρίτζις, τον σημαντικότερο και διεθνώς αναγνωρισμένο εν ζωή μεξικανό ποιητή, δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία στην Ελλάδα το 2011 του βιβλίου του Ηλιακά και άλλα ποιήματα που μεταφράσαμε εξ ημισείας με τον Γιώργο...
Ο Ρίτσος ζήτησε να με δει…Είχα δημοσιεύσει στο περιοδικό Διαβάζω ένα εκτενές κείμενο για την «Ελένη» του Ρίτσου. Ο ποιητής ζήτησε να με γνωρίζει, κάτι που έγινε με σχετική καθυστέρηση, επειδή τότε ζούσα και σπούδαζα στη Γερμανία. Όταν βρέθηκα στην Αθ...
Συνάντηση με τον Ν.Γ. Πεντζίκη Είχαμε εκδώσει το Ερουρέμ – το 1982 – και μαζί με δύο άλλους φίλους (τον Κ. Καρανάτση και τον Μανώλη Βελιτζανίδη) πήγαμε να βρούμε τον Ν.Γ. Πεντζίκη που έμενε σε ένα ξενοδοχείο στο Θησείο για να τον γνωρίσουμε και να το...
Άνοιξη 1986 συναντιέμαι με τον Ελύτη στο σπίτι του στην οδό Σκουφά Σάββατο βράδυ. Σκοπός να συζητήσουμε το δοκίμιο που του είχα στείλει σχετικά με τη Μαρία Νεφέλη – ήθελα την άποψή του πριν εκδοθεί. Με υποδέχεται εγκάρδια φορώντας ρόμπα και αφού...
Συνάντηση με τον ποιητή Γιώργο ΒέηΓιορτινές μέρες του 1978. Κεντρικό ταχυδρομείο Χανίων. Έχω πάει για την αλληλογραφία και συμπληρώνω τις διευθύνσεις και τους προορισμούς. Είναι απογευματάκι και η ευρύχωρη αίθουσα του ταχυδρομείου, σχεδόν γεμάτ...
Τους είδα να κάθονται φρόνιμοι στοχαστικοί σ' ένα παγκάκι περιμένοντας να τους φωτογραφίσω, έτσι που ποτέ δε βρέθηκαν τόσο κοντά δυο συντοπίτες συνοδοιπόροι της ίδιας γενιάς και φίλοι μου ποιητές, ο Γιάννης Ρίτσος κι ο Νικηφόρος Βρεττάκος. Τους έβλεπ...
Ποιητές που έτυχε να γνωρίσω και συναναστραφώ και που με ξεστράτισαν από τον λυρικό συμβολισμόΗ γνωριμία μου με τον Γιώργο Κατσίμπαλη το 1968 υπήρξε ευεργετική για μένα. Στάθηκε ο άνθρωπος που με έφερε σε επαφή με πολλούς ποιητές και συγγραφείς. Το π...
Παραθέτω μια ιστορία που μου αφηγήθηκε ο Αργύρης Χιόνης λίγο προτού φύγει για πάντα ξαφνικά. Η ιστορία εκείνη γέννησε δύο κείμενα, το δικό του Αποσήμερο ενός φαύνου και τον δικό μου Ξενιστή:«Ο κ. Χ. ήταν η ενσάρκωση του αναγεννησιακού ιδανικού του Κα...