ΠρονοείνΌσο τη θυμάμαιθα μπορούσα και να ορκιστώ:ποτέ της δε μεγάλωνεΚαι διάβαζε πάντα με σταυρωμένα τα πόδια Ο χρόνος στα χέρια τηςγινόταν πηλός,λευκό εκμαγείοφτιαγμένο από τεχνίτη πολλαπλών ταυτοτήτωνΚάθε πρωί σφάλιζε με χώματα παράθυραΈραβε τα χεί...
0 Σχόλια