Εξπρές του ΜεσονυχτίουΤα νώτα μου αποφεύγοντας,προσπερνούσα αλαφιασμένος, ο κιοτής, τα ξεραμένα χόρτα ξοπίσω μου.-«Που πας;»-«Φεύγω από την Πομπηία».Πάτησα πέτρες φλύαρες,που πλήγιασαν το τρυφερό μου δέρμα.Σκίζαν τη σάρκα μου θρασείς,δαιμονισμένοι κρ...