Στην λογοτεχνία –και δη στην ποίηση- η γλώσσα δεν μεταφέρει, αλλά αποκρύπτει. Ψεύδεται. Παραμορφώνει κι αναμορφώνει. Κι όσο περισσότερο δοκιμάζεις τα όριά της, τόσο σιβυλλικά απροσάρμοστη γίνεται στα αναγκαία του νοήματος. Όποιος ακολουθήσει τη σαμβύ...

Metaphor creates a new reality from whichthe original appears to be unreal.Every poem is a poem within a poem:the poem of the idea within the poem of words.Adagia, Stevens WallaceΓιατί αυτό που ονοματίζουμε εμείς δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα προσωπ...

7 + 1 Ποιήματα για το Culture Book από επτά (7) και έναν (1) ποιήτριες και ποιητές που με δόκιμο τρόπο ο καθένας και η καθεμία με το δικό τους τρόπο συνομιλούν με την ποιητική τέχνη. Σε αυτή την ενότητα καταγράφουμε ποιήματα που δεν τα έχουν δημοσιεύ...

Ο νόμος δεν έχει λογική. Ο νόμος ξέρει να διακρίνει την ήρα από το σιτάρι. Ξέρει να σε διακρίνει. Να σε κατηγοριοποιεί. Ο νόμος. Που μπαίνει μέσα στο σπίτι σου. Που ελέγχει. Αφαιρεί. Πατάσσει. Φαίνεται πως ώρες- ώρες υποφέρει από ευαισθησία σε κάποια...

Γράφω πάντα με βάση ένα φόντο∙ ένα υδατογράφημα που σιγά- σιγά κάνει όλο και πιο ευδιάκριτες τις λεπτομέρειες της φαντασίωσής μου. Όταν, όμως, διαβάζω∙ υφαίνω και αποκόπτω τις συνεχείς μου διαψεύσεις. Το νόημα που πλάθω είναι αποτέλεσμα μονταρίσματος...

Όλα είναι όπλα. Στην εποχή αυτή της παρακμής όλα είναι όπλα. Κι ο καθένας, είτε παίρνει θέση στα πράγματα είτε βουλιάζει στην σιωπή του. Κι ο ποιητής; «Δεν αξίζει να είσαι ποιητήςαν σε κάθε πρόκλησηκάνεις κι ένα βήμα πίσω» (σελ. 10)Αυτή είναι η θέση ...

Εάν η κριτική είναι ποίηση σε πρόζα κι η ποίηση θεραπαινίδα ενός όλο και διαφεύγοντος νοήματος. Εάν το ποίημα είναι παρερμηνεία ενός άλλου ποιήματος κι η παρερμηνεία αυτή η πατροκτόνος είσοδος στην ενηλικίωση του ποιητή. Τότε κι εγώ –έστω κι έμμεσα- ...

Το κτήριο που τραγουδά είναι μια νέα αφηγηματική στέγη. Αγκαλιάζει τις αισθήσεις. Αγκαλιάζει τα σημεία. Ορίζει την νέα τάξη των σημασιών. Ανακυκλώνοντας τα υλικά και (ανα-) συνθέτοντας τις μορφές: παράξενες, απόκοσμες. Τα πάντα εδώ φαντάζουν σχεδόν τ...