Το χαρτί όταν τα δάχτυλα σκίζει. Πάτωμα αιμόφυρτο, της ύαινας βορά λες και αγκομαχητά που το σπέρμα συναρπάζουν. Καυτό, γλοιώδες λερώνοντας προσαγωγούς και κνήμες και τέλος τα χείλη. Ξαπλώσαμε και γδυθήκαμε κι έπειτα ξαπλωμένοι αγκαλιαστήκαμε. Το φως...
0 Σχόλια