Ένα ποίημα από τον Χρίστο Ρ. Τσιαήλη, αφιερωμένο με τεράστια θλίψη στη Βηρυτό και στον Λίβανο.Το τελευταίο δάκρυ του Χαλίλ ΓκιμπράνΉμουν αέρινο, διαφανέςένα σκληρό και παγωμένο σώμα,καλοφτιαγμένο, συμπαγές.Δεν άφηνα τους ήχους σας στον δρόμο να...

 η επιβεβαίωση του περάσματοςΤα μονοπάτια απάτητα αναμένουντα βήματα τα ταχτικά, τα μετρημένακι εκείνα τα άλλα τα ανέμελαπου μπαίνανε και βγαίναν τα πρωινά και τα απογεύματα κρυφά κι αργά κάποτε κοντοστέκοντανκάποτε χώμα κλωτσούσαν στα άγρια παρ...